براي عبور از گردنه صراط چه كنيم؟
- مجموعه: اصول و فروع دين
پرستاري از بيماران، وسيلهاي است براي عبور از گردنه صراط
مومن زرنگ و باهوش است. انسان زرنگ از هر موقعيتي بيشترين استفاده را از آنِ خود مينمايد. از تهديدها فرصت ميسازد. از ناخوشيها و نامراديها نه تنها شكايت نميكند بلكه با نگاهي خوشبينانه و دلي دريايي و قلبي شاكر، ضمن طي كردن مسير خروج از مشكلات، بيش از اينكه خارهاي پيشِ پا را ببيند گلهاي زيبا و معطر را ديده و تا آنجا كه بتواند از آنها ميچيند.
در مسير زندگي، يكي از كارهايي كه اجر و پاداش فراواني دارد، خدمت و رسيدگي به بيماران است. چرا كه خداوندِ مهربانتر از مادر، به بيماران توجه خاصي داشته و ايام بيماري بندگان مومنش را به صورت ويژه حساب ميكند. تحمل درد و بيماري آنان را عبادت به حساب آورده و چندين برابر به آنان پاداش ميدهد. امام باقر عليه السلام فرمودند:
تب يك شب با عبادت يك سال و تب و درد يك شب با عبادت شصت سال و در سه شب با عبادت هفتاد سال برابري ميكند. [1]
آري بيماري را عبادت و بيماران را عابدان شب زنده دار، محسوب مينمايد. و اينگونه، هر كسي هم كه به اين عابدان خدمت كند، در درگاه خداوند متعال عزيز و محترم شمرده شده و مورد عنايات خاص پروردگار عالم قرار ميگيرد.
براي خدمت به بيماران نيز، عرصههاي مختلفي وجود دارد كه در بين آنها، پرستاري و رسيدگي به بيمار، ارزش و اهميت فراواني دارد.
پرستاري از بيماران آنقدر اهميت دارد كه پيامبر خدا صلىالله عليه وآله وسلّم فرمودند :
هر كس يك شبانه روز بيمارى را پرستارى كند ، خداوند ، او را همراه با ابراهيم خليل ، برمى انگيزد و به سان برقى پُر درخشش ، از صراط مىگذرد . [2]
آري پرستاري از مريض، وسيله اي مطمئن براي عبور از پل صراط بوده و اينچنين، هركس كه دغدغه عبور از صراط را دارد، ميتواند از اين وسيله بهره برده و راه پيش روي خود را هموار نمايد.
با اين بيان، معلوم ميشود كه سختيهاي پرستاري از بيمار، در مقابل آنچه كه انسان به دست ميآورد، هيچ و به مثابه كاهي در مقابل كوهي است.
حال كه اينگونه است بايد براي اين امر مقدس قدم برداشت و به ياري بيماران شتافت. مخصوصا بيماراني كه همراه نداشته و نياز به مراقبت بيشتري دارند.
اكنون كه پرستاري از بيماري، وسيلهاي است براي عبور از گردنه صراط، هر كه دل در گرو سعادت خويش دارد، ميبايست عاشقانه براي پرستاري و مراقبت از بيماران بشتابد و كمر همت براي خدمت اين عزيزان ببندد.
اما توجه به اين نكته ضروري است كه هرچه كاري اهميتش بيشتر باشد به همان ميزان، پرداختن به آن نيز ميبايست بيشتر شود. در مسئله پرستاري بيماران ، هم خود اين مسئله اهميت فراواني دارد و هم پاداشي كه براي آن در نظر گرفته شده بسيار ارزشمند است. چرا كه اگر كسي موفق به عبور از پل صراط نشود، قافيه را باخته و جهنم و عذاب سوزان آن را براي خود خريده است.
از اين رو، ميبايست ازسويي به اين كار اهتمام بيشتري ورزيد و از سوي ديگر دايره پرستاري خود را وسيعتر نمود. براي توسعه ميدان خدمت نيز، راههاي زيادي فراروي انسان قرار دارد كه در اين ميان "وقف"، چيز ديگريست كه جلوه و درخشش ويژهاي هم دارد.
وقف براي پرستاري از بيماران، خدمت ماندگاري است كه تا قيامت ميتواند امتداد داشته و زير پروبال بسياري از بيماران رنجور وتنها را بگيرد.
با وقف براي پرستاري از بيماران، ميتوان سرپناهي مطمئن براي خدمت صادقانه و بيمنت براي تمام بيماراني كه به نوعي نياز به پرستاري و مراقبت دارند بنا نمود.
با وقف براي پرستاري از بيماران، ميتوان از هم اكنون تا قيامت براي بيماران غريبي كه در گوشهي بيمارستان يا در كنج خانهاي نيازمند پرستاري هستند چارهاي انديشيد و پرستاراني مهربان براي آنان اجير نمود تا آنان را تروخشك نموده و دردي از دردهاي آنان را بكاهند.
وقف براي پرستاري از بيماران، اجر و تأثير فراواني دارد. چرا كه يك كار است و چند نتيجه. واقف خيرانديشي كه با اين انگيزه وقف ميكند از سويي از پاداش وقف بهره مند شده و نامش در زمره واقفين ثبت ميشود و از سوي ديگر، پاداش ارزشمند پرستاري از تعداد زيادي از بيماران نصيبش شده و نامش در زمره پرستان بندگان خدا، ثبت ميشود و از سوي ديگر، با اين كار براي تعداد زيادي از افراد مستعد، ايجاد شغل و كار مينمايد.
خدمت و پرستاري آنقدر ارزشمند است كه علامه طباطبايي فرموده اند:
«من حاضرم ثواب تمامي نماز شب هايم را با يك شب پرستاري از بيمار عوض كنم»
===========================
پي نوشت:
[1]- لئالي الاخبارج1ص341
[2]- ثواب الأعمال ، صفحه 341
منبع: noorportal.net