ايستگاه فضايي بين‌المللي كجاست و چه مدت طول مي كشد تا به آن برسيم؟

ايستگاه فضايي بين‌المللي كجاست و چه مدت طول مي كشد تا به آن برسيم؟

مجموعه: چرا ، زيرا و چگونه

  ايستگاه فضايي در مدار زمين و در ارتفاع ۳۵۰ كيلومتري از سطح زمين در حركت است

ايستگاه فضايي بين‌المللي كجاست؟
ايستگاه فضايي بين‌المللي (International Space Station) يك ايستگاه فضايي است كه با مشاركت بيش از ۱۵ كشور ساخته مي‌شود. اين ايستگاه فضايي در مدار زمين و در ارتفاع ۳۵۰ كيلومتري از سطح زمين در حركت است. سرعت ايستگاه فضايي بين‌المللي در مدار معادل ۲۷٬۷۰۰ كيلومتر بر ساعت است، كه به اين ترتيب روزي ۱۵ بار به دور سياره زمين گردش مي‌كند.

بيشتر بخش‌هاي اصلي اين ايستگاه فضايي ساخته شده اما در سال ۲۰۱۵ چند بخش جديد به آن افزوده شد. پس از تكميل، ايستگاه فضايي بين‌المللي ۴۵۰ تُن وزن خواهد داشت و ۱۲۰۰ متر مكعب فضاي كار، پژوهش و زندگي براي فضانوردان فراهم خواهد آورد. ايستگاه فضايي بين‌المللي در شب بصورت ستاره‌اي متحرك با چشم غيرمسلح قابل رؤيت است.

ايستگاه فضايي بين‌المللي محصول همكاري مشترك سازمان ناسا، سازمان فضايي روسيه، سازمان فضايي اروپا، سازمان فضايي ژاپن، و سازمان فضايي كانادا است. سازمان فضايي برزيل از طريق همكاري با ناسا با اين برنامه مشاركت مي‌كند. سازمان فضايي ايتاليا، هم به عنوان يك عضو فعال در سازمان فضايي اروپا، و هم بطور مستقل در برنامه ايستگاه فضايي مشاركت مي‌كند. سازمان فضايي چين نيز علاقه خود را براي پيوستن به جمع مشاركت‌كنندگان، به ويژه از طريق همكاري با سازمان فضايي روسيه اعلام داشته است.

ايستگاه فضايي بين‌المللي در حقيقت فرزند و تركيبي از چندين پروژه فضايي است كه قبلاً توسط كشورهاي مختلف برنامه‌ريزي شده بود. از جمله اين برنامه‌ها مي‌توان به ايستگاه فضايي مير-۲ (روسيه)، ايستگاه فضايي آزادي (آمريكا)، آزمايشگاه فضايي كلمبوس (اروپا) و آزمايشگاه فضايي كيبو (ژاپن) اشاره كرد.

 ايستگاه فضايي بين‌المللي در حقيقت فرزند و تركيبي از چندين پروژه فضايي است

حضور فضانوردان در ايستگاه فضايي بين‌المللي از آغاز نخستين ماموريت در ۱۲ آبان ۱۳۷۹ تاكنون بدون وقفه ادامه داشته است. اين ايستگاه در حال حاضر ظرفيت شش سرنشين دائمي را دارا است، اگرچه هنگام اتصال فضاپيماها و ورود اردوهاي جديد، تعداد فضانوردان درون ايستگاه بطور موقت تا بيش از ۱۰ نفر هم افزايش مي‌يابد. دو فروند فضاپيماي سايوز هر يك با ظرفيت ۳ نفر بطور دائمي براي تخليه اضطراري ايستگاه در هنگام خطر به آن متصل اند.

در ابتداي كار ايستگاه، سرنشينان آن از سازمان‌هاي فضايي روسيه و آمريكا انتخاب مي‌شدند، تا اينكه در ژوئيه ۲۰۰۶ يك فضانورد آلماني سازمان فضايي اروپا، در قالب اردوي ۱۳ به ايستگاه فضايي بين‌المللي سفر كرد. تاكنون روي هم رفته فضانورداني از ۱۶ كشور جهان در اين ايستگاه اقامت كرده‌اند؛ اين تعداد شامل ۵ توريست فضايي نيز هست؛ انوشه انصاري، فضانورد ايراني، در روز ۲۷ شهريور ۱۳۸۵ به ايستگاه فضايي بين‌المللي وارد شد و ۹ روز در آن اقامت داشت.

ايستگاه فضايي روزي ۱۵ بار به دور سياره زمين گردش مي‌كند

چه مدت طول مي كشد به ايستگاه فضايي بين المللي برسيم؟
ايستگاه فضايي بين المللي در حدود ۳۵۰ كيلومتري بالاي زمين قرار دارد. اين بدان معنا است كه اگر ما با سرعت 65 مايل بر ساعت (97 كيلومتر بر ساعت) مستقيم به هوا رانندگي كنيم، تنها سه ساعت طول مي كشد تا به ايستگاه فضايي بين المللي برسيم. اما يك مشكل كوچك وجود دارد و آن اين كه ايستگاه فضايي بين المللي با سرعت  17500 مايل بر ساعت (28163.52 كيلومتر بر ساعت) به دور زمين مي گردد.

براي فضانورداني كه از زمين با فضاپيما راهي فضا مي شوند فقط هشت دقيقه طول مي كشد تا به فضا برسند، اما رسيدن آنها به ايستگاه فضايي بين المللي به خاطر سرعت ايستگاه فضايي بين المللي مستلزم محاسبه پيوستن است. تعقيب كردن ايستگاه فضايي در مدار مي تواند سه روز طول بكشد. در طول اين مدت، خدمه كشتي فضايي نزديك به 30 بار به دور زمين مي گردند.

در سال 2013، فضانوردان روسي در مدت تنها 6 ساعت به ايستگاه فضايي بين المللي رسيدند كه ركوردي محسوب مي شد. خدمه در مدت تنها چهار دور گشتن به دور زمين (به جاي بين 25 تا 30 گشتن) به ايستگاه رسيدند. فضاپيماي آنها از قزاقستان پرتاب شد و فضانوردان صعود خود را با زمان عبور ايستگاه فضايي بين المللي زمان بندي كردند.

گردآوري: بخش علمي بيتوته