براي كسب شغل مناسب اين ذكر را بگوييد

پنجشنبه ۲۲ بهمن ۹۴ | ۱۰:۰۵ ۳۳۱ بازديد

براي كسب شغل مناسب اين ذكر را بگوييد

گشايش در زندگي با كمك گرفتن از آيات قرآني و ذكرهاي توصيه شده ي ائمه راهي موثر است

توبه و استغفار همان طلب آمرزش است؛ به هر ترتيب ما انسان هستيم و در معرض گناه، خطا و اشتباه هستيم و خداوند راه بازگشت را در هر لحظه اي براي ما باز كرده است و همواره اميد به رحمت و بخشش خدا هست.

خداي تبارك و تعالي از استغفار به عنوان يك خصيصه مثبت ياد مي كند و مي فرمايد: «وَ الَّذينَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ يغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللَّهُ وَ لَمْ يصِرُّوا عَلي ما فَعَلُوا وَ هُمْ يعْلَمُونَ»؛ «و آنان كه چون كار زشتي كنند، يا بر خود ستم روا دارند، خدا را به ياد مي آورند و براي گناهانشان آمرزش مي خواهند و چه كسي جز خدا گناهان را مي آمرزد؟ و بر آنچه مرتكب شده اند، با آن كه مي دانند [كه گناه است ]، پافشاري نمي كنند.»

و در سوره نساء مي فرمايد: «وَ مَنْ يعْمَلْ سُوءاً أَوْ يظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يسْتَغْفِرِ اللَّهَ يجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحيما» ؛ «و هر كس كار بدي كند، يا بر خويشتن ستم ورزد، سپس از خدا آمرزش بخواهد، خدا را آمرزنده ي مهربان خواهد يافت.»

در روايات فرموده اند كه استغفار بهترين و برترين دعا است و تا مي توانيد استغفار كنيد. امام علي (عليه السلام) مي فرمايد: «عجبت لمن يقنط ومعه الاستغفار» ؛ «من تعجب مي كنم از كسي كه نااميد مي گردد و حال آن كه مي تواند آمرزش بخواهد.

در روايتي رسول خدا (صلي الله عليه و آله) در سخن زيبايي مي فرمايند: من كثر همومه فليكثر من الاستغفار: هر كس غم و غصه اش زياد است، بايد زياد استغفار كند. (بحارالانوار، ج 90، ص 283)

و نيز در عبارت ديگري ميدان تاثير استغفار را گسترده تر معرفي كرده و فرموده اند: عليك بالاستغفار فانه المنجاه.(بحارالانوار، ج 90، ص 283) بر تو باد به استغفار و عذرخواهي از خداوند كه استغفار نجات دهنده (انسان از مشكلات و سختي ها) است.

احساس نياز به استغفار نداريم
متاسفانه امروزه در فرد و جامعه اين احساس مهم معنوي بسيار كم رنگ است. هم محافل دعا آنچنان كه بايد رونق ندارند هم در فرهنگ و زندگي روزمر ما احساس استغفار پر رنگ نيست.

"بعضي از ما آدم ها به دليل برداشت سطحي اي كه از استغفار داريم، احساس نياز چنداني به استغفار در خود نمي بينيم و تصور مي كنيم استغفار فقط براي وضعيتي است كه انسان گناهان سنگيني انجام داده و بسيار آلوده شده است، در حالي كه پيامبر اكرم (صلي الله و عليه و آله) در مورد خودشان مي فرمايند: «هر روز بر روي قلبم غبار مي نشيند، تا اينكه روزي صد مرتبه استغفار مي كنم؛ اِنّه لَيُغَانُ عَلَي قَلْبِي حَتَّي أَسْتَغْفِرُ فِي الْيَوْمِ مِائَةَ مَرَّه» (مستدرك الوسائل/5/320/ح5978) تازه اين غبار ناشي از غفلت يا گناه نيست بلكه محاسباتي است كه پيامبر (صلي الله و عليه و آله) در مراتب بالاي خود دارند.

كسي كه احساس استغفار نداشته باشد، بوي تكبر از او به مشام مي رسد
هر كس احساس نياز به استغفار در وجودش جاري نبود قطعاً بداند كه يك مشكلي دارد؛ چنين فردي اگر آدم خوبي است، دچار عُجب است و اگر آدمِ بدي است دچار قساوت قلب است، به حدي كه خدا به او غضب كرده است.

در واقع كسي كه احساس نياز به استغفار نداشته باشد، بوي تكبر از او به مشام مي رسد."(به نقل از بيانات حجت الاسلام پناهيان)

خداوند در مورد برخي از اينها كه وضعشان خيلي خراب تر است چنين مي فرمايد: «و چون به آنان گويند: بياييد تا پيامبر خدا براى شما آمرزش بخواهد [از روى كبر و غرور] سرهاى خود را بر مى گردانند، و آنان را مى بينى كه متكبرانه [از حق ] روى مى گردانند؛ وَ إِذا قيلَ لَهُمْ تَعالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُون»(منافقون/5)

چگونه احساس نياز به استغفار را در خود زنده كنيم؟
"بايد استغفار را هميشه يك امر جاري بدانيم و به هر وسيله اي احساس استغفار را در خودمان زنده كنيم. برخي از عناصري كه احساس نياز به استغفار را در وجود انسان ايجاد مي كنند از اين قرارند:

1. احساس پشيماني از گناه و يا از فاصله اي كه با خدا داريم. 2. احساس تنفر از گناه و يا وضع بدي كه داريم. 3. مذمت كردن خود به خاطر وضعيتي كه در آن هستيم 4. تمناي وضع بهتر داشتن. 5. غمِ تنهايي و مهجوري از خدا و اولياء الله" (به نقل از بيانات حجت الاسلام پناهيان)

و اين ها در حالي است كه خداوند متعال دو پناهگاه محكم در اين امّت گذاشته است، يكي وجود پيامبر خود (صلي الله و عليه و آله) كه رحمه للعالمين است و هم اكنون در دل مؤمنين وجود دارد. ديگري استغفار است.

مادامي كه امّت توبه و استغفار دارد، بلاي عمومي كه بر امت هاي گذشته نازل مي شد، در اين امت نازل نمي شود.

اكثر گرفتاري هايي كه انسان به آن مبتلا مي شود، به واسطه گناه است

استغفار درمان بسياري از مشكلات است
گشايش در زندگي با كمك گرفتن از آيات قرآني و احاديث و ذكرهاي توصيه شده از جانب ائمه و پيشوايان مطمئنا راهي موثر است. بهره گيري از اين آيات و احاديث همچون هر امر ديگري نكته هايي براي تسريع در اجابت و رفع مشكل دارد كه بخشي از انها را برايتان جمع آوري كرده ايم كه به شرح زير است.

اكثر گرفتاري هايي كه انسان به آن مبتلا مي شود، به واسطه گناه است، زيرا به كار نگرفتن نعمت هاى خداوند در مسيرى كه او مى پسندد و صرف كردن آن ها در معصيت خداوند نشانه كفران نعمت ها است.

خداوند راه توبه و استغفار را براي همه باز گذاشته است و مي فرمايد: «وَ تُوبُوا اِلَى اللهِ جَميعاً اَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»، اى مؤمنان! همگى با هم به سوى خدا توبه كنيد و باز گرديد شايد رستگار شويد.( نور/۳۱)

با اين وجود در آياتي ديگر به اثرات استغفار در دنيا اشاره شده است مانند: «اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفّاراً/يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً/وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوال وَ بَنينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنّات وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً»؛ از پروردگار خويش آمرزش طلبيد كه او بسيار آمرزنده است (اگر چنين كنيد) او (باران) آسمان را پى درپى بر شما فرو مى فرستد و شما را با اموال و فرزندان بسيار كمك مى كند و باغ هاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختيارتان قرار مى دهد.( نوح/۱۰ تا ۱۴)

بنابراين دستور به استغفار از خود قرآن گرفته شده و در روايات نيز تأكيد شده است.
چنانچه رسول خدا صلي الله و عليه و آله فرموده اند: مَنْ أَكْثَرَ الإِسْتِغْفارَ جَعَلَ اللهُ لَهُ مِنْ كُلِّ هَمّ فَرَجاً وَ مِنْ كُلِّ ضيق مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لايَحْتَسِبُ»؛ كسى كه زياد استغفار گويد و از خدا عذرخواهى كند، خداوند از هر غصه اى برايش گشايشى قرار دهد و از هر تنگنايى راه فرارى پيش پايش گذارد و او را از جايى كه گمان ندارد روزى مى دهد. ( وسائل الشيعه،ج ۷، ص ۱۷۶)

رفع گرفتاري ها با استغفار
آيت الله محمدتقي بهجت (ره) آن عارف بالله در پاسخ به سؤال فردي كه در امور مختلف از جمله اشتغال و ازدواج دچار گرفتاري شده بود، اين چنين بيان كردند: زياد از روي اعتقاد كامل بگوييد: «أستغفر الله»، هيچ چيز شما را منصرف نكند غير از ضروريات و واجبات تا كليه ابتلائات رفع شود، بلكه بعد از رفع آن ها هم بگوييد، براي اينكه امثال آن ها پيش نيايد و اگر ديديد رفع نشد، بدانيد يا ادامه نداده ايد، يا آنكه با اعتقاد كامل نگفته ايد.

در روايات با هر سه لفظ آمده است كه اگر كسى ملازم استغفار باشد يا پيوسته استغفار كرد يا زياد استغفار نمود، خداوند او را از هر همّ و غمى رها مى كند و از هر تنگنايى راه برون رفت براى وى قرار مي دهد و از جايى كه گمان نمى برد روزى اش مى دهد. (به نقل از كتاب نفس مطمئنه، ص 54 و سايت مركز تنظيم و نشر آثار حضرت آية الله بهجت ره)

ان شاء الله كه بهره گيري از اين ذكر ، از مشكلات خارج شده و زندگي سعادتمندي را داشته باشيد.