روزنامه ايران - مونا قاسميان: «اگر بخواهم سفرم به ايران را در يك كلمه توصيف كنم آن يك كلمه ،«اطلاعات غلط» است. شما نمي‌دانيد قبل از اينكه به ايران بيايم چه داستان‌هاي ترسناك و عجيبي در مورد ايران مي‌شنيدم. حتي مادرم كه تقريباً نگراني بابت سفرهاي من ندارد، تا حدي نگران شد از اينكه مقصد من بعد از سفر به ارمنستان، اقامت 5هفته‌اي در ايران است.» اينها گفته‌هاي ماريسيا دختري 36 ساله از لهستان است كه مي‌گويد بعد از ديدن ايران عاشق اين كشور شده است.


بيشتر گردشگراني كه اين روزها به ايران مي‌آيند نظري شبيه او دارند؛ توريست‌هايي كه با برداشتن محدوديت‌هاي پيشين براي گرفتن ويزا، بيش از گذشته در شهرهاي تاريخي ايران به چشم مي‌خورند. آنها برخلاف تصويرهاي ساخته شده رسانه‌اي، نه تنها  ايران را ناامن نمي‌دانند بلكه معتقدند اين كشور براي گردشگران بسيار امن است.آلن  حدوداً 50 ساله از استراليا همراه دوستش به ايران سفر كرده است.

عكس زن و بچه‌هايش را نشان مي‌دهد و مي‌گويد: «تصويري كه آنها از ايران داشتند، خيلي سياه بود و ترسيدند كه با من بيايند.ولي الان مي‌دانيم كه ايران چقدر امن است.» او كه از شنيدن موسيقي سنتي ايراني در رستوراني در يزد بسيار شگفت زده شده، مي‌پرسد: «در ايران كنسرت هم داريد؟ چطور مي‌شود به كنسرت رفت؟» به نظرش موسيقي سنتي ايران بسيار زيباست.

قم را ببينيد، ايران را ديده‌ايد!

اگر بخواهيم نگاهي كلي به نظرها و تجربيات گردشگران خارجي درباره ايران داشته باشيم، وب سايت TripAdvisor به عنوان يكي از پر مخاطب‌ترين وب سايت‌هاي سفر گزينه مناسبي است. در اين سايت نظر بسياري از گردشگران درباره ايران مثبت و البته متفاوت است. براي مثال، سلمان اهل كشور تانزانيا است كه سال گذشته به ايران سفر كرده، تخت جمشيد را بهترين مكاني مي‌داند كه ديده و معتقد است كه اگر تخت جمشيد را نبينيد، انگار كه ايران را نديده‌ايد. از سوي ديگر «جويي»  مرد جواني از لهستان مي‌گويد كه اگر مي‌خواهيد ايران واقعي را بشناسيد بايد قم را ببينيد. به گفته او اين شهر يكي از مهم ترين مراكز تاريخ معاصر ايران  و همچنين  مركز آموزش دانشجويان مذهبي است كه تأثير مهمي روي سياست و زندگي روزمره مردم دارد.

كريستوفر از امريكا در تأييد نظر‌ جويي نوشته است كه حرم حضرت معصومه(س) در قم يكي از زيباترين مكان‌هاي مقدس در ايران است. او مي‌گويد: «وقتي وارد حرم مي‌شويم همه جا با تابلوهايي روبه رو هستيم كه استفاده از دوربين را ممنوع اعلام مي‌كند اما راهنماي حرم به من و همراهم اجازه داد كه يك عكس بيندازيم. البته اجازه عكاسي از داخل حرم و ضريح داده نشد.

داخل حرم بسيار شلوغ بود. اين جمعيت كه بيشتر طلبه و روحاني بودند، همگي خيلي مهربان و تقريباً متعجب بودند كه يك توريست را در حرم حضرت معصومه مي‌بينند، آن‌هم يك توريست امريكايي!  حتي يكي از راهنماهاي حرم فكر كرده بود كه راهنماي شخصي من همسرم است، چون انتظار ديدن توريست خارجي را در اين مكان نداشت.»  كريستوفر در ادامه،  قم را يكي از مذهبي‌ترين شهرهاي ايران معرفي مي‌كند كه بيشتر زنان چادر به سر دارند و البته مي‌افزايد كه در اين شهر هيچ احساس ناخوشايندي از طرف مردم برايش ايجاد نشد.

آدلايد از استراليا نيز مي‌نويسد: «ديدن حرم حضرت معصومه (س) ارزش سفر به قم را دارد اما  داخل حرم بسيار شلوغ است. در آنجا زناني را مي‌بينيد كه با روش مؤدبانه‌اي به شما درباره رعايت حجاب هشدار مي‌دهند.»

 بانوي بلغاري عاشق غذاي ايراني

ايو گوركو، بانوي 37 ساله و اهل كشور بلغارستان است. او غير از اينكه سهامدار بخشي از تجارت خانوادگي‌اش است، مترجم هم محسوب مي‌شود و به خاطر حرفه‌اش به كشورهاي گوناگون رفت و آمد دارد. دليل انتخاب ايران به عنوان مقصد سفر نيز وجود دوستان ايراني است كه در هند با آنها آشنا شده است. او مي‌گويد: «چند سال قبل كه در هند دانشجو بودم، فرصت دوستي و معاشرت با ايراني‌ها را پيدا كردم.


 از آن زمان عاشق مردم و غذاهاي ايراني شدم و تصميم گرفتم تا در نخستين فرصت به ايران بيايم. بنابراين قبل از سفر تا حدودي با فرهنگ ايران آشنايي داشتم.»

او در پاسخ به اين پرسش كه فكر مي‌كني تصور مردم دنيا از ايران چگونه است، مي‌گويد: «فكر مي‌كنم بيشتر مردم دنيا نمي‌دانند كه ايران چه كشور زيبايي است؛ كشوري با ميراث تاريخي گرانبها، فرهنگ‌هاي متفاوت و غذاهاي عالي. البته تا زماني كه به ايران نيامده بودم، نمي‌دانستم كه تا چه‌اندازه در اين كشور امنيت وجود دارد و اين برعكس چيزهايي است كه هميشه از تلويزيون مي‌ديدم.»

«ايو» كه در اين سفر بيشتر ميهمان دوستانش بوده است، مي‌افزايد: «هيچ وقت فكر نمي‌كردم كه ايراني‌ها خانه‌هاي بزرگ با اتاق ميهمان داشته باشند.

 فقط در اصفهان در هتلي نزديك مركز شهر اقامت داشتم و در باقي شهرها با خانواده‌هاي دوستانم و در خانه‌هاي آنها بودم.» او دو هفته  در شهرهاي اهواز، شيراز، اصفهان و تهران بوده است: «به نظرم اصفهان بسيار زيبا و منحصر به فرد است.

ميدان نقش جهان و پياده‌روهاي بزرگ و زيبا و پل‌هاي منحصر به فرد و صنايع دستي، اصفهان را براي من شهر متفاوتي كرد، هر چند شيراز هم تجربه بسيار خوبي بود و من عاشق فالوده شيرازي شدم. البته تجربه منحصر به فرد قدم زدن در پرسپوليس و تصور اينكه پادشاه بزرگ پارس اينجا را ساخته است، ارزش سفر به ايران را برايم چند برابر كرد.» ايو صحبت‌هايش را اين طور جمع بندي مي‌كند كه «مردم ميهمان نواز و ميهماندوست ايران، مكان‌هاي تاريخي عالي و غذاهاي لذيذ بهترين بخش‌هاي سفر من بودند.»

ايو درباره تجربه حجاب هم مي‌گويد: «به خاطر اينكه دوستان ايراني زيادي دارم در مورد حجاب چيزهايي مي‌دانستم. بنابراين برايم سخت و عجيب نبود. چون زماني كه در هند دانشجو بودم بعضي وقت‌ها روسري سر مي‌كردم، البته چيزي كه خيلي سخت بود، پوشيدن لباس آستين بلند در تابستان بود.»

 هميشه، همه چيز خوب نيست

ايو گوركو در پاسخ به اين پرسش كه آيا تجربه تلخي هم از سفر به ايران داشته‌اي، مي‌گويد: «اين سفر بسيار عالي بود اما يك تجربه ناخوشايند داشتم.

وقتي به تهران رسيدم، مي‌خواستم از فرودگاه امام خميني به فرودگاه مهرآباد بروم. گرفتن تاكسي راحت نبود و من در نهايت از ايستگاه تاكسي در فرودگاه يك تاكسي اجاره كردم. آنها هيچ رسيدي به من ندادند و شروع كردند به چانه زدن سر كرايه. در نهايت، بعد از كلي چانه زدن، راننده با قيمت موافقت كرد.


 ايو اظهار اميدواري مي‌كند كه راننده‌هاي فرودگاه از لحاظ امنيتي بيشتر چك شوند.

ايراني‌ها زيباترين نژاد هستند

وينگ چينگ را در يزد ديدم، زماني كه داشت از كوچه پس كوچه‌هاي يزد در نزديكي مسجد جامع كبير عكاسي مي‌كرد. او مردي52 ساله و اهل هنگ كنگ است. وينگ چينگ را شوق ديدن مساجد و بازارهاي مسقف به ايران كشانده است. او كه سفري 21 روزه به ايران داشته،

شخصيت و خلق و خوي ايراني‌ها را يكي از جذابيت‌هاي سفرش مي‌داند: «ايراني‌ها مردم خيلي ميهمان نوازي هستند و به نظرم گرمترين قلب‌هاي دنيا را دارند.» چينگ مي‌گويد كه نمي‌دانسته است ايراني‌ها تا اين اندازه به پوشش و لباس خود اهميت مي‌دهند: «چيزي كه من را در مورد مردم ايران شگفت زده كرد اين بود كه همه بسيار خوش لباس  و البته خوشرو هستند. نمي‌دانم چرا اكثر زنان ايراني بيني‌هاي خود را عمل كرده‌اند. فكر مي‌كنم كه اين يك رسم است براي پيدا كردن شوهر مناسب! (مي‌خندد)»

چينگ در مدت سفرش از شهرهاي كاشان، اصفهان، شيراز، يزد و تهران ديدن كرده است:  «رنگ‌ها و كاشيكاري‌هاي مساجد مانند مسجد جامع اصفهان و معماري بازار بسيار زيباست و با ساختار معماري در كشورهاي آسياي شرقي و حتي كشورهاي غربي متفاوت است.

به نظرم ايران بايد در ابتداي فهرست كشورهاي خاورميانه از لحاظ زيبايي قرار بگيرد.» او در مورد غذاي ايراني، نظري برخلاف اكثر گردشگران خارجي دارد: «غذاهاي ايراني را اصلاً دوست نداشتم. تنوع غذايي براي توريست‌ها كم است. با اين حال به ايران 5 ستاره مي‌دهم!»


 تجربه شخصي خود از ايران را بسازيد

مارتينا بيساز، دختري 34 ساله اهل كشور سوئيس است كه امسال به مدت يك ماه سفر خود را از تهران آغاز كرد و به سمت كاشان، اصفهان، كوير مصر، شيراز، يزد، شوشتر، دزفول و همدان ادامه داد.

او نمي‌تواند بگويد كه كدام شهر را بيشتر دوست داشته است؛ زيرا هر شهر يك ويژگي خاص و منحصر به فرد دارد اما مي‌گويد: «به دليل اينكه در سوئيس صحرا  وجود ندارد، عاشق صحرا و كويرهاي ايران شدم.» مارتينا با اطمينان اظهار مي‌دارد: تهران آخرين شهري است كه دوست دارد، چون علاقه‌اي به شهرهاي بزرگ و مدرن ندارد.

او  در پاسخ به اين پرسش كه چرا ايران را براي سفر يك ماهه انتخاب كرده است، مي‌گويد: «دوستم برنامه سفر به ايران را داشت و من سفر به كشورهايي را كه توريست زيادي ندارند، دوست دارم.

 قبل از سفر به ايران چيز زيادي درباره اين كشور نمي‌دانستم و تصور مي‌كردم كه ايران كشور امني نيست، اما وقتي كمي تحقيق كردم متوجه اشتباهم شدم. بعد از اين سفر مي‌توانم بگويم كه ايران كشور بسيار امن براي سفر - مخصوصاً براي زنهاي تنها - است. ايراني‌ها رفتار خيلي دوستانه و ميهمان نوازانه‌اي دارند كه من تا كنون در هيچ جا نديده‌ام.

 بعد از اين سفر بود كه ياد گرفتم هر فرد بايد تجربه شخصي خود را از كشور و فرهنگ جاي ديگري داشته باشد و براساس گفته‌هاي ديگران قضاوت نكند.» اين گردشگر سوئيسي معتقد است: «مردم دنيا نمي‌دانند ايراني‌ها چقدر مهربان و البته كنجكاو درباره خارجي‌ها هستند. همچنين فكر مي‌كنم بيشتر مردم دنيا نمي‌دانند كه ايران چه طبيعت زيبا و منحصر به‌فردي دارد.»

مارتينا در باره اينكه آيا سفر يك ماهه به ايران بخش تلخي هم داشته است؟ مي‌گويد: «من گياهخوارم و پيدا كردن غذاي گياهي خيلي سخت بود. مجبور شدم براي يك ماه هر روز فقط برنج و خيار و گوجه فرنگي بخورم.  البته تعدادي از غذاهاي گياهي ايراني را خيلي دوست داشتم؛ مثل كوكو، عدسي، عدس پلو، لوبيا پلو، ميرزا قاسمي و سالاد شيرازي.»

نظرش درباره حجاب نيز كمابيش مانند ديگر گردشگران خارجي است: «مطمئناً قبل از سفر به ايران مي‌دانستم كه بايد در مكان‌هاي عمومي حجاب داشته باشم اما واقعيت را بخواهيد هميشه بايد حواست باشد كه روسري از سرت ليز نخورد و البته وقتي هوا خيلي گرم است، داشتن حجاب خيلي سخت تر مي‌شود.»


جالب اينكه  اين خانم سوئيسي  هم تجربه خاصي از راننده تاكسي‌ها در ايران داشته است: «زماني كه در شوشتر بوديم، يك تاكسي كرايه كرديم كه ما را به بازديد از سايت‌هاي تاريخي ببرد.

 انگار راننده از اينكه ما مسافرانش هستيم، خيلي هيجان‌زده بود. تمام راه را به مدت چند ساعت به فارسي برايمان حرف زد كه تقريباً معني هيچ كدام از حرف‌هايش را متوجه نشديم! زماني كه مي‌خواستيم به شوشتر برگرديم، ما را به خانه‌اش دعوت كرد تا خانواده‌اش را ببينيم و براي ناهار و چاي با آنها باشيم. اصلاً نمي‌خواست كه ما را ترك كند.»

 ايران سياه نيست

بي شك در آن‌سوي مرزها تصوير نمايش داده شده از ايران توسط غول‌هاي رسانه‌اي، تصوير سياهي است. تصويري كه تلاش‌هاي كمرنگ سازمان‌هاي داخلي مرتبط براي نشان دادن چهره واقعي ايران در مقابل بمباران سياسي- رسانه‌اي آنان بخصوص در برخي دوره‌هاي مديريتي موفق نبوده است، زماني كه گردشگران خارجي به ايران مي‌آيند از تفاوت ميان آنچه شنيده و ديده‌اند و آنچه اكنون تجربه مي‌كنند، بيشتر از هر چيز ديگري شگفت زده مي‌شوند. ايران كشوري برخلاف انتظار آنهاست.

 با ورود بيشتر گردشگران خارجي رسانه در خدمت به  بهبود اوضاع نقش مؤثرتري ايفا مي‌كند. مادامي كه در سايت‌هاي معتبر افرادي كه به ايران سفر كرده‌اند، به ديگران هم توصيه مي‌كنند تا ايران واقعي را از نزديك ببينند، مي‌توان به آينده صنعت گردشگري اميد دوباره‌اي پيدا كرد.