چگونه بر تعريق زياد فائق شويم؟
- مجموعه: بيماري ها و راه درمان
ساختار بدن انسان طوري است كه براي تنظيم دماي بدن داراي سيستمي به نام تعريق است.
تعريق توسط غددي به نام غدد ترشحكننده عرق اتفاق ميافتد، اين غدد هميشه فعاليت ميكنند ولي در مواقعي كه گرماي بدن بيش از اندازه بالا ميرود، فعاليت خود را چندين برابر ميكنند تا دماي بدن را به حال تعادل درآورند.
اما بعضي از افراد از تعريق بيش از حد به ستوه آمدهاند چراكه مشكلاتي را برايشان بهوجود آورده است. در اين مطلب به راههاي درماني براي اين افراد اشاره خواهد شد.
شكايت از تعريق زياد زير بغل
تعريق زير بغل بسيار شايع است و تعداد زيادي از مردم دچار تعريق بيش از حد زير بغل هستند. سيستم عصبرسان غدد عرق در اين افراد بيش از حد فعاليت ميكند. سن شروع افزايش فعاليت غدد عرقي معمولا از هجده تا پنجاه و چهار سالگي است.
عرق زياد معمولا باعث آزار بيمار و حتي اطرافيان او ميشود. آنچه فعاليت غدد را كنترل ميكند عصب سمپاتيك است.
در اين افراد عصب سمپاتيك بيش از حد فعال است، گاهي نيز آسيب به اين عصب مثلا در بيماران نخاعي، مبتلايان به پركاري تيروئيد و ديابت، باعث پركاري عصب سمپاتيك و تعريق زياد ميشود. تعريق زياد بايد علامتهايي داشته باشد مثلا دوطرفه باشد، حداقل يكبار در هفته تكرار شود، در زندگي روزمره اثر منفي بگذارد، در هنگام خواب متوقف شود و قبل از بيست و پنج سالگي شروع شود.
درمان تعريق
درمان موضعي: ميتوان با درمان موضعي آلومينيوم كلرايد شروع كرد. اين پمادها بايد به صورت شبانهروزي استفاده شوند. دارو در ابتدا با غلظت پايين استفاده ميشود و اگر تعريق با اين غلظت بهبود نيافت دوز آن بيشتر ميشود.
تزريق بوتاكس: تزريق زير پوستي بوتاكس نيز درمان خوبي است. بوتاكس دارويي است كه براي پركردن چين و چروك پوست از آن استفاده ميشود، اما تزريق بوتاكس كاربرد خوبي براي درمان تعريق زياد دارد. معمولا اين درمان دوامي دو ساله دارد ولي بايد هر شش ماه تا يك سال تكرار شود. بوتاكس براي زير بغل استفاده ميشود، ولي ميتوان براي دست و پا نيز از آن استفاده كرد. تزريق بوتاكس معمولا در دست و پا دردناك است و نياز به بيحسي قبل از انجام دارد. بوتاكس با بلوكه كردن موقتي اعصاب محرك غدد عرق، تعريق را مهار ميكند.
آراف فركشنال: روش جديد ديگري نيز وجود دارد به نام آراف فركشنال. اين روش ماندگاري بيشتري نسبت به بوتاكس دارد و در بعضي از بيماران نيز بهبودي دائمي ديده ميشود. تعداد جلسات درماني در آراف فراكشنال سه تا شش جلسه است.
جراحي: گاهي هم ميتوان مقداري از غدد عرق را با جراحي برداشت. اين روش آخرين خط درماني است چون عوارضي دارد كه براي بيماران مشكلات ديگري را بهوجود ميآورد. يكي از مشكلات عمده، خشكي بيش از حد دست و پاست كه بيمار را مجبور ميكند تا مدام از كرمهاي مرطوب كننده استفاده كند.
يونئوفورز: روشي هم به نام يونئوفورز وجود دارد كه در آن با ايجاد حركت يوني توسط جريان الكتريسيته در آب، دو اتم هيدروژن و اكسيژن تجزيه شده و اتم هيدروژن كه بار مثبت دارد روي مجاري غدد عرق كه به طور طبيعي بار منفي دارد جمع ميشود. اين مكانيسم درماني باعث كاهش ترشح عرق از غدد عرقي ميشود.
چگونگي انجام يونئوفورز: در اين روش دو ظرف نسبتا گود را از آب معمولي پر ميكنند و بيمار بايد تمام وسايل فلزي خود مانند انگشتر، ساعت، دستبند و... را خارج كند و دست و پاها را داخل آب قرار دهد. وقتي درمان براي زير بغل انجام ميشود از دو صفحه فلزي استفاده ميشود كه اسفنجي روي آن قرار گرفته و به آب آغشته شده است. بعد از اين كارها جريان الكتريسيته برقرار ميشود.
در اين هنگام بايد از بيمار پرسيده شود كه آيا احساسي مانند گزگز دارد يا نه؟ اگر جواب مثبت بود جريان در همان درجه به مدت 10 تا 30 دقيقه نگه داشته ميشود، اما درمان بايد ادامه يابد و بيمار تقريبا 8 تا 10 جلسه ديگر براي اين كار مراجعه كند. مراجعات بايد يك روز درميان باشد. ولي بعد از 8 تا 10 جلسه درمانهاي نگهدارنده شروع ميشود كه معمولا هفتگي يا ماهانه هستند. در هر بار مراجعه بعدي مقدار جريان و غوطهوري عضو افزايش مييابد.
احتمال عود بيماري با قطع كردن درمان وجود دارد ولي اغلب بيماران آنقدر از اين روش درماني راضي هستند كه معمولا خودشان به طور داوطلبانه برميگردند.
منبع : jamejamonline.ir