والدين موفق -آيا فرصت عزتمندشدن به بچه ها مي دهيم؟

آيا فرصت عزتمندشدن به بچه ها مي دهيم؟

مجموعه: والدين موفق

هيأت رفتن علاقه بزرگ ترهاست پس تلاش براي همراه كردن بچه ها با شما، كمي زحمت دارد

آيا تا به حال با خودتان فكر كرده ايد كه چرا مدرسه مكتب امام حسين(عليه السلام) بعد از گذشت قرن ها توانسته است همچنان در دل جهانيان ماندگار شود اما گاهي تربيت ديني فرزندان ما به اندازه چند سال هم ماندگار نيست؟

ما مي خواهيم به خودمان و شما يادآوري كنيم كه چگونه مي شود با الگو گرفتن از امام حسين(عليه السلام) كه نقش پدر بنده هاي خدا را دارند يك تربيت اصولي و ماندگار داشته باشيم.

از زنده بودن محرم استفاده كنيد
قاعده محبت پيدا كردن به هر موضوع ديني مثل نماز، روزه، حجاب و... در ابتدا با اين شروع مي شود كه حس ديني بچه ها در سن زير 7 سال با شيوه هايي كه دوست دارند و خوش شان مي آيد فعال شود. در سال هاي بعد باور ديني يعني پيدا كردن اطلاعات در مورد آن حس، مي تواند آن را ماندگار كند.حتما تلاش كنيد كه بچه ها را در مراسم ايام محرم  شريك و سعي كنيد آنها فقط تماشاچي نباشند. بچه ها را به دسته هاي عزاداري ببريد و با هم نذري بگيريد يا نذري پخش كنيد. آنها خيلي از مشاركت در انجام اين كارها ذوق مي كنند.

مي توانيد طبل كوچكي بخريد و طبل بزنيد تا بچه ها نشاط معنوي پيدا كنند. حتما براي بچه ها لباس مشكي ويژه محرم بخريد كه با بقيه سال فرق مي كند، اين كار برايشان تنوع دارد. بچه ها وقتي زنجير مي زنند، حس من هم هستم را با امام حسين(عليه السلام) تجربه مي كنند. اين مي شود كه ما امروز بزرگ ترهايي را مي بينيم كه با انواع پوشش و ظاهرهاي مختلف يا حتي پايبندي مختلف به ساير احكام و... به محرم كه مي رسد، هيئت راه مي اندازند، دسته عزاداري مي روند، لباس سياه مي پوشند و... . پس مي شود از اين روش ها براي آموزش هر مفهوم مذهبي ديگري هم استفاده كرد.

چطور با بچه ها هيئت برويم؟
هيأت رفتن علاقه بزرگ ترهاست پس تلاش براي همراه كردن بچه ها با شما، كمي زحمت دارد اما بچه ها را دردسر ندانيد بلكه اگر كاري كنيد تا آنها با لذت به هيئت بيايند حتي اگر مدت حضور شما به نصف برسد، باز هم ارزشمند است. شما مي خواهيد نوعي پيغامبري براي عاشورا انجام دهيد پس به زحمت هايش افتخار كنيد.
به كمك اين پيشنهاد ها راحت تر هيئت برويد:

هيئتي كه مدت زمان عزاداري آن طولاني مدت باشد را براي همراهي با كودكان انتخاب نكنيد

هيئت هايي كه حياط و محل بازي دارند انتخاب بهتري هستند.
در خانه به كمك بچه ها، يك نشان با اسم خادم امام حسين(عليه السلام) درست كنيد و به لباس بچه ها بدوزيد. براي آنها نقش خادمين حرم امام رضا(عليه السلام)  را يادآوري كنيد تا بدانند بايد مثل خادم ها آرام و مهربان باشند و به مردم كمك كنند. مثلا پلاستيك براي كفش به عزادارها بدهند، كفش ها را جفت كنند و... .

هيئت هايي كه مدت زمان عزاداري آنها طولاني مدت باشد را براي همراهي با كودكان يا نوجوانان انتخاب نكنيد. همراه داشتن خوراكي، وسيله بازي يا سرگرمي ساده مثل وسايل نقاشي، كاردستي، يك ماشين يا عروسك ساده و... براي بچه ها مفيد است. وقتي به هيئت رفتيد، محل نشستن خود را نزديك سرويس بهداشتي انتخاب كنيد. بهتر است در ساعت هايي هيئت برويد كه ساعت خواب بچه ها نباشد كه سروصدا آنها را اذيت كند.

تربيت آسماني امام حسين(عليه السلام)
اثر گذاري تربيت امام حسين(عليه السلام) عوامل زيادي دارد كه چند نمونه اش را در زير مي خوانيد:
امام خودش الگوي عملي حرف هايش بود. مرد عمل بودن باعث مي شود كه ديگران و حتي فرزندان كوچك هم دير يا زود با شما همراه شوند. مثلا اگر دروغ بد است، اگر بي نظمي بد است، بايد براي همه بد باشد و والدين در بالاترين مرحله از اين بدي ها دور باشند.

شخصيت قدرتمند و شجاع امام، كلامشان را براي همه ماندني مي كرد. فكرش را بكنيد بچه اي كه پدر و مادرش را نمونه آدم بزرگ هايي كه خيلي قوي هستند مي داند، وقتي رفتارهايي خلاف اين را مي بيند چه حسي پيدا مي كند؟ با اين حساب بايد با آنچه به قوي بودن يك تربيت كننده لطمه مي زند مثل زود عصباني شدن، ترسيدن از گفتن حقيقت و دفاع نكردن از حقيقت و راستي، دائم از دنيا و سرنوشت و زمانه گله كردن و... خداحافظي كنيد.

هدف امام پرورش عقل فرزندان و همه آدم ها بود. پدر و مادرهاي امروزي، دائم دنبال تشويق و تنبيه اند كه چطور بچه ها يا نوجوانان را مطيع خود كنند. اين وسط شايد بچه ها ماهي گيرشان بيايد اما ماهيگيري نمي دانند و اين برعكس منش تربيت امام است. در واقع از نظر امام، سبك تربيتي مستبدانه حتي اگر امام باشيد، به سود شما و فرزندتان نيست. در شب عاشورا به خوبي اين منش تربيتي را مي بينيم كه ايشان از تاريكي هوا استفاده مي كنند تا اگر كسي مي خواهد از سپاه امام فرار كند، خجالت نكشد و برود.

امامي كه مي فرمود: مرگ با عزت بهتر از زندگي با ذلت است؛ يعني مي خواست روح عزت خواهي و محترم بودن را در افراد زنده نگه دارد. چقدر از تربيت فرزند ما در مسير تربيت فرزندان با عزت يعني با احترام و به دنبال احترام است؟ مثلا اسم محترم براي بچه ها انتخاب كردن، با احترام آنها را صدازدن، پاي نظرات و ايده هايشان نشستن، ارزش گذاشتن به كارهاي مهم و دغدغه هاي واقعي آنها مثل كمك به دوستشان را به رسميت مي شناسيم؟

برعكس اين كار، چقدر بچه ها را به خاطر نيم نمره بالاترگرفتن در امتحان يا سرگرم نگه داشتن در خانه و مدام پاي كامپيوتر بودن و از اين شبكه تلويزيون به آن شبكه رفتن و تنبيه به خاطر 2نمره پايين تر و... محدود كرده ايم؟ آيا فرصت عزتمندشدن به بچه ها مي دهيم كه به شيوه امام حسين(عليه السلام) عمل كرده باشيم؟

منبع:همشهري