وبسايت فراديد: مردان و زنان در لباس تشييع جنازه، مستقيم به جلو زل زده‌اند و درون تابوت مي‌نشينند.

 
به گزارش سي‌ان‌ان، آنها كاملاً بيدار و خيلي هم زنده هستند، اما در تشييع جنازۀ خودشان حضور يافته‌اند.
 
فرانسوا هوگير، امسال در مركز درماني هيوون سئول، در كرۀ جنوبي از آنها عكاسي كرده است. اينجا جايي است كه كساني كه به افسردگي مبتلا هستند، استرس دارند يا افكار مرتبط با خودكشي در ذهنشان شكل گرفته، مي‌روند تا مراسم تشييع جنازۀ خود را بازي كنند. هوگير مي‌گويد كه در كنار اين مراسمهاي تشييع، خبري از درمانهاي روانشناختي ديگر نيست، اما شركت‌كنندگان به او گفته‌اند كه حضور در اين مراسم تشييع ساختگي، حالشان را بهتر مي‌كند.

 
كرۀ جنوبي در ميان 34 كشور عضو سازمان همكاري و توسعه اقتصادي، بالاترين نرخ خودكشي را دارد. هوگير مي‌گويد كه نرخ خودكشي به خاطر فشاري كه بر روي جوانان براي عملكرد عالي در مدرسه و امتحانات و يافتن كاري در يك شركت خوب وجود دارد، در ميان اين قشر بيشتر هم هست.
 
كساني كه به اين مركز مي‌آيند، به توصيۀ پزشكشان تنها به اينجا مي‌روند. آنها، همچون بنيانگذاران اين مركز، باور دارند كه اين مركز امكان "مرگ تجربي به منظور قدر زندگي را بيشتر دانستن" را فراهم آورده است.
 
پس از آنكه شركت‌كنندگان وارد مي‌شوند، عكسشان به همان سبك عكس‌هايي كه از متوفا روي تابوتش قرار مي‌دهند، گرفته مي‌شود. سخنراني‌اي در مورد خودكشي انجام مي‌شود و سپس يك فيلم عاطفي نمايش داده مي‌شود. سپس شركت‌كنندگان لباس مخصوص تشييع جنازه مي‌پوشند. بعد، نامۀ خداحافظيشان را مي‌نويسند و آن را در مقابل گروه مي‌خوانند.

 
سپس نور محل كم مي‌شود و داخل تابوت مي‌شوند. آنگاه در تابوت را مي‌بنند، و براي 10 دقيقۀ طولاني اوضاع به همين منوال است.
 
آنطور كه هوگير تعريف مي‌كند، وقتي كه تابوتها را دوباره باز مي‌كنند، شاهد واكنشهاي مختلفي هستيم. بعضي‌ها به خاطر ترس از اماكن تنگ، گريه كرده‌اند؛ بعضي‌ها خوابشان برده است. بعضي‌ها سبكتر و خوشحالتر به نظر مي‌رسند. بعضي هم سلفي مي‌گيرند.
 
هوگير مي‌گويد: "رييس مركز به آنها گفت: "حالا مي‌دانيد كه مرگ چه شكلي است. شما زنده هستيد. براي كره مبارزه كنيد."

 
او مي‌گويد كه اين تجربۀ منحصر به فرد كرۀ جنوبي‌اي است. در جاهاي ديگر، نوع رابطۀ انسانها با مرگ فرق مي‌كند. هوگير مي‌گويد: "در هر جاي ديگري مي‌رويد سراغ روانشناس، اما چنين تجربه‌اي را زندگي نمي‌كنيد. اين تجربه جواب مي‌دهد، چون كه گروهي است. در غير اين صورت، كسي كه به تنهايي برود داخل يك تابوت دراز بكشد، ديوانه به نظر خواهد رسيد."
 
هوگير مي‌گويد كه به باور خودش، اين تجربه خودكشي‌ها را كاهش نخواهد داد؛ به نظر او كار اين مركز كسب و كاري است براي پول در آوردند. اما شايد بتواند به آنهايي كه به آن باور دارند، كمك كند.

 
هوگير مي‌گويد: "آدمهايي كه ديدم به من گفتند كه اين تجربه به آنها كمك كرده تا احساس بهتري داشته باشند. آنها باور دارند كه پاسخ همين است، اما من نه."