دوشنبه ۲۳ آذر ۹۴ | ۰۸:۵۱ ۵۳۰ بازديد
شايد بهتر باشد ما هم به جرگه روستاگردان بپيونديم؛ مگر غير از اين است كه روستاهاي ايران در كنار داشتن زيباترين فضا، خونگرم ترين و ساده دل ترين مردمان را در خود جاي داده اند؟
روزنامه توريسم: روستا يعني جريان زندگي، تلاش بي وقفه، شاكر بودن و چشم به آسمان داشتن؛ روستا رگ حيات هر كشوري است؛ رگ هايي كه خون توليد در آن جاري است و تداوم حيات هر روستا تضميني است براي حيات كل كشور. روستا هنوز هم تداعي كننده عشق و صفا و صميميت است، همدلي مردم، هم صدايي همه و پاكي و بي ريا بودن.
در روستا، هيچ كوچه اي به درهاي بسته ختم نمي شود و هيچ بن بستي از چشم كوچه ها پنهان نمي ماند. در باغ هاي اينجا، هيچ غنچه اي از ترافيك نسيم دلگير نمي شود و هيچ بادي از گرده هاي مسافر امان نمي گيرد. هواي خوش و بوي گل و تا چشم كار مي كند سبزه و درخت؛ يك روستا، سرشار از حس و حال خوش و پر از شادابي است. با اين همه آرامش و نشاط، اگر نخواهيم لااقل ساعاتي را در فضاي دل انگيز روستا سپري كنيم، به نوعي كم آورده ايم. به خصوص از اين پس كه روستاها در تنهايي نفس مي كشند. شايد بهتر باشد ما هم به جرگه روستاگردان بپيونديم؛ مگر غير از اين است كه روستاهاي ايران در كنار داشتن زيباترين فضا، خونگرم ترين و ساده دل ترين مردمان را در خود جاي داده اند؟
با اين وصف، درنگ جايز نيست و تنها يك نكته مي ماند؛ اين كه آيا روستاها و روستاييان، باز هم آماده پذيرايي از اين ميهمانان ناخوانده خود هستند، يا نه؟ در روستاها، شادي ها و غم ها تقسيم مي شوند. آدم هاي روستا به هم نزديك ترند و آنجا كه همسايه از حال همسايه خبر دارد؛ آدم هايي كه هميشه در جست و جوي زندگي آرام و به دور از ازدحام شهرها هستند، تصويري شاعرانه از روستا در ذهن خود دارند و براي همين است كه خيلي وقت ها مي گويند خوشا به حال اين روستا؛ روستايي كه خبر از بوق هاي پي در پي ماشين ها و هياهوي شهرنشيني ندارد.
سفر به روستاي فلفلي در كوير سبزوار
يكي از نمودهاي كهن روستاي فرومد، «مسجد جامع» آن است؛ بنايي شگفت انگيز كه هر بيننده اي را به حيرت وا مي دارد. اگر به اين روستا سفر كرديد، يقين بدانيد كه عظمت اين بنا چنان خواهد بود كه ناخودآگاه براي ديدار از اين مسجد خواهيد شتافت.
گفته مي شود مسجد جامع «فرومد» سبزوار كه به لحاظ معماري نيز جايگاهي ويژه دارد، روي بقاياي يك آتشكده بنا شده است. كمتر روستايي را در ايران مي توان يافت كه دو چهره برجسته؛ يكي در ادبيات و ديگري در تاريخ داشته باشد، اما روستاي «فرومد» اين ويژگي را داراست.
«ابن يمين فريومدي» شاعر قطعه سراي اواخر قرن هفتم و هشتم هجري و «شيخ حسن جوري» از رهبران نهضت سربداران، هر دو از همين خطه هستند و مزارشان نيز در همين جاست. اگر بتوانيد در خانه اهالي باصفاي فرومد، شب را به صبح برسانيد كه فوق العاده است، اما اگر مي خواهيد شب در هتل اقامت كنيد، پيشنهاد ما رفتن به نزديك ترين شهر بزرگ پيش روي تان، يعني سبزوار است كه از جاده اصلي شاهرود- سبزوار، حدود 54 كيلومتر فاصله دارد.
بنا بر فصلي كه به فرومد سفر مي كنيد، مي توانيد انار، انگور، انجير، گردو، توت، شاتوت، فلفل قرمز و گياهان دارويي چون مرزه و شيرين بيان را از اينجا به خانه ببريد، هرچند فلفل قرمز، كنجد و ادويه به عنوان سوغات شاخص اين روستا به حساب مي آيد. چند سال است كه «فرومد» به مركز كشت فلفل ايران تبديل شده است. هم چنين ناگفته نماند كه زيلوبافي هم مهم ترين صنعت دستي فرومد است و مي توانيد نمونه اي از زيلوهاي آن را به يادگار داشته باشيد.
روستاي «خماط» سرزمين اسطوره اي
اگر ساكن جنوب كشور يا مسافر شوش هستيد، دهكده قديمي «خماط» را از دست ندهيد؛ جايي كه در آن آرامگاه بزرگ دانيال نبي قرار دارد.
نام خماط از واژه اي عربي مي آيد. دهخدا آن را «بريان كننده گوشت» معني كرده و بيشتر ساكنان آن عرب زبان هستند. از معناي نام اين روستا مي توانيد بدانيد كه چه جاي گرم و سوزاني است! خماط 20 كيلومتر از سمت جنوب با انديمشك و 40 كيلومتر از شوش فاصله دارد، آن هم از سمت شمال.
شايد نام اين روستا براي خيلي ها ناآشنا باشد، اما آثار تاريخي اينجا بسيار شهره اند؛ در نزديكي روستاي خماط، آثار تاريخي متعددي وجود دارد كه يكي از آنها «معبد زيگورات چغازنبيل» است. اين معبد كه درست در كنار روستا خودنمايي مي كند، 1300 سال قبل از ميلاد مسيح بنا شده است. مورخان، آن را به دوره عيلاميان منسوب كرده اند و چنانچه نقل شده، يك پادشاه عيلامي به نام «ونتاش گال» دستور ساخت آن را داده است.
نماي خارجي معبد از جنس كاشي و آجرهاي لعابدار به رنگ هاي آبي، سبز و زرين فام است. اين بنا در 7 طبقه ساخته شده و انگار اين عدد 7 در آن ايام نيز قداست داشته است. البته شايد!
سرزمين اسطوره اي «خماط» كه مكان زايش فرهنگ و تمدن بوده، به غير از ميراث باستاني، جاذبه هاي معنوي زيادي براي مسافران دارد؛ موسيقي محلي عربي يكي از آنهاست. موسيقي به طور شگفت انگيزي در ميان مردم خماط رواج دارد، به ويژه در جشن ها.
گذرتان اگر به خماط افتاد، سري هم به مناطق حفاظت شده دز و كرخه بزنيد و چشم انداز مزارع نيشكر هفت تپه در ميان آب و پوشش گياهي متنوع اين منطقه را نيز ببينيد. خماط، جايي است كه در آن، نيشكر در كنار درختان اوكاليپتوس روييده و درخت كُنار و زبان گنجشك هم اين روستا را زينت داده اند.
شب ماني در روستاي 5 هزار ساله
روستاي «شال» در جنوبي ترين نقطه استان اردبيل، با آب و هواي مطبوع و خنك و باغات و درختان ميوه، اين روزها پذيراي گردشگران مناطق مختلف كشور است و هنوز رنگ و بوي تمدن و فرهنگ كهن را در خود جاي داده است.
«شال» به فاصله 44 كيلومتري از شهرستان خلخال و در مسير منتهي به ماسوله، با قدمتي بيش از 5 هزار سال در بخش شاهرود خلخال واقع شده و در اين فصل زيباي پاييز، جاذبه هاي طبيعي و كهن آن واقعا ديدني است. در لحظه ورود به روستاي شال، سرسبزي و باغات ميوه، چشم هر بيننده اي را خيره مي كند.
جالب اين است كه از بلنداي كوهسار زيباي «پلنگا» و ارتفاعات قله شاه معلم، مي توان زيبايي اين روستا را عين كف دست ديد و لذت برد. وجود چشمه سارهاي كهن از جمله «شيران چشمه» در بالادست روستاي شال، جاذبه هاي آن را دوچندان مي كند.
گشت و گذار اهالي روستا با لباس محلي و كلاه هاي زيباي موسوم به «شال» بر سر مردان روستا، نشان دهنده ارتباط فرهنگي اهالي اين دهستان با روستاهاي حاشيه شهرهاي استان گيلان است. اين ارتباطات در پوشش اهالي روستا نيز تاثير گذاشته و لباس روستاييان «شال» به شكل بسيار زيبا و خيره كننده، نظر هر بيننده اي را جلب مي كند. اهالي «شال» هم مانند ساير تات نشينان كشور، به زبان شيرين تاتي، از زبان هاي باستاني ايران صحبت مي كنند.
قلعه و امامزاده و چنار 800 ساله
برخلاف آنچه خيلي از ما فكر مي كنيم. جاذبه هاي گردشگري اطراف تهران فقط به فشم و لواسان و جاده چالوس محدود نمي شوند. در حومه تهران، نقاط ديدني و جاذبه هاي فراواني هست كه در كمتر از يك ساعت مي توان به آنجا رفت و ساعت هاي خوبي را سپري كرد.
از جمله روستاهاي ديدني و تاريخي اطراف تهران، اگر كمي آن طرف تر از كرج پيش برويد، روستاي «خور» و ديدني هاي آن را خواهيد ديد. روستاي «خور» در نزديكي شهر هشتگرد قرار دارد و علاوه بر طبيعت زيبا، داراي پيشينه تاريخي هم هست.
از ديدني هاي اين روستا و منطقه اطراف آن مي توان به امامزاده سليمان (ع)، تپه ها و دره دو چنار، امامزاده برچشمه يا زبيده خاتون، برج و باروي قلعه خور و از همه مهم تر، چنار 800 ساله اش اشاره كرد.
در ناحيه «زرچه گاني» كه به چنارتپه مشهور است، درختان كهنسال و بزرگي از گونه چنار ديده مي شود كه بسيار زيبا و ديدني است. در نزديكي محوطه مسجد جامع نيز چناري 800 ساله وجود دارد كه به عنوان سندي زنده، از تاريخي بودن منطقه حكايت مي كند. بنا به بررسي هاي انجام شده، يكي از برج هاي اين قلعه تا سال 1340 نيز پابرجا بوده كه متاسفانه امروزه بخشي كوچك از آن باقي مانده است.
فاصله تهران تا روستاي خور، فاصله مناسبي براي يك گشت و گذار چند ساعته و فرح بخش است. فقط كافي است تا كرج رانندگي كنيد. سپس به سمت جاده چالوس بپيچيده و در 17 كيلومتري شهر كرج از جاده انحرافي خور به طول 5 كيلومتر، به اين روستاي خوش آب و هوا برسيد.
«سنگ تراشان» در زير درياي از ابر
روستاي «سنگ تراشان» در حوالي خرم آباد و در محدوده آبشارهاي «نوژيان» و «وارك» واقع شده است كه به ماسوله لرستان شهرت دارد؛ روستايي پلكاني با مناظر طبيعي بسيار زيبا كه در بيشتر اوقات سال، مقصد بسياري از گردشگران است.
دره اي كه در پايين دست اين روستا قرار دارد. بعد از بارش هر باران، مملو از توده هاي عظيم و پيوسته ابر مي شود؛ به صورتي كه در پايين دست روستا، صحنه اي بي بديل به شكل دريايي از ابر پديد مي آيد و جلوه اي خاص به منطقه «سنگ تراشان» مي بخشد كه از پديده هاي نادر طبيعت ايران به شمار مي رود؛ اما آنچه روستاي سنگ تراشان را در بين محافل علمي مطرح كرده است، وجود يك محوطه باستاني است كه سال 1382 در حاشيه شمالي اين روستا، سايت ارزشمندي از دفينه هاي مفرغي مربوط به عصر آهن كشف شد و حيرت باستان شناسان را برانگيخت.
اين اشياي نفيس مفرغي كه قدمت آنها به هزاره اول پيش از ميلاد مي رسد، از جمله كم نظيرترين گنجينه هاي مفرغي جهان به شمار مي آيند كه تاكنون 6 فصل مورد كاوش باستان شناسي قرار گرفته است. برخي از اشياي شاخص حاصل از كاوش محوطه «پاتخت» سنگ تراشان، هم اكنون در موزه قلعه فلك الافلاك خرم آباد در معرض بازديد گردشگران قرار دارد.
«شاه شهيدان» بر بلنداي ديلمان گيلان
در منتهي اليه جاده سياهكل به ديلمان و در فاصله 20 كيلومتري خورگام- بردسر، روستايي زيبا به نام «شاه شهيدان» قرار دارد كه هر ساله در بقعه دو تن از نوادگان امام سجاد (ع) اين روستا، مراسم خاصي برگزار مي شود.
با توجه به ارتفاع نسبتا زياد شاه شهيدان، با ورود به اين روستا، مناظر زيبا و بي بديلي از ديلمان و جلگه گيلان در معرض ديد قرار مي گيرد. صخره بلند اسپهبدان نيز با چشم اندازي زيبا و منحصر به فرد، در ضلع غربي روستا قرار دارد. با صعود به بالاي اين صخره، تمام مناطق جلگه اي گيلان مشاهده مي شود.
شاه شهيدان همچنين يكي از مسيرهاي صعود به قله درفك به ارتفاع دو هزار و 730 متر است. اين مسير با تركيبي از كوه، مراتع سرسبز و جنگل هاي پوشيده از درخت، يكي از مسيرهاي جذاب براي كوهنوردان جهت صعود به قله درفك محسوب مي شود.
بقعه متبركه شاه شهيدان، مزار مطهر امامزادگان محمد و هادي (ع) است كه در اين روستاي زيباي كوهستاني قرار دارد. براساس باورها و اعتقادات مذهبي، هرساله، مراسم سنتي و مذهبي «علم واچيني» با حضور ده ها هزار نفر از علاقه مندان، در پيرامون امامزاده، با شكوه بي نظيري برگزار مي شود.
براساس روايات، مراسم علم واچيني از قديم الايام و زماني كه مردمان روستا براي ييلاق به اين روستا مي آمدند، برگزار مي شد. اين مراسم بيشتر به اين علت بود كه در فصل سرما، امكان حضور در «شاه شهيدان» امكان پذير نبود. امروزه نيز مراسم «علم واچيني» در روزهاي محرم هر سال در اين روستا برگزار مي شود.
همنشيني با يوز و زاغ بور در «قلعه بالا»
شاهرود، نزد زائران امام رضا (ع) بيشتر به عنوان يك شهر بين راهي كه در ميانه راه تهران- مشهد قرار گرفته، شناخته شده است. اغلب مسافران، از خشكي مسير سفرشان پس از گذشتن از شاهرود تا رسيدن به سبزوار گله دارند، اما كمتر مسافري مي داند كه دشت خارتوران و زيستگاه يوز ايراني در همين مسير واقع شده است.
كافي است از شهر ميامي به سمت بيارجمند بپيچيد و از آنجا راهي روستاي «قلعه بالا» شويد تا بتوانيد در آنجا، هم گورخر و هم يوز ايراني را به چشم ببينيد، ضمن اين كه گذراندن يك روز خوش با مردمان كوير و رفتن به پارك ملي توران، مي تواند اين بخش كسل كننده را به يكي از هيجان انگيزترين مسيرهاي سفر تبديل كند.
«قلعه بالا» به واسطه قرار گرفتن در يك موقعيت جغرافيايي بي نظير و همچنين به واسطه ساختار و شكل پلكاني ويژه اش، جزو روستاهاي هدف گردشگري محسوب مي شود؛ روستايي كه سراسر آن با سنگفرش پوشيده شده است. كساني كه تجربه حضور در ماسوله يا شهرهاي هدف گردشگري را داشته باشند، با ورود به قلعه بالا مشاهده مي كنند كه اين روستا نيز چيزي از روستاهاي سرشناس كم ندارد، جز اين كه به واسطه گمنامي و حضور كمرنگ گردشگران در اين روستا، از شلوغي و همهمه خبري نيست؛ امكانات «قلعه بالا» به واسطه همين سابقه اندك حضور در ليست روستاهاي هدف گردشگري مانند همتايان خود، زياد نيست و تنها منحصر به خانه هاي روستايي است كه با ميهمان نوازي مثال زدني اهالي آن در اختيار گردشگران قرار مي گيرد.
آميختگي مناظر زيباي كوهستاني و چشم اندازهاي اغواكننده سراب هاي كويري، از جلوه هاي كم نظير طبيعت روستاي قلعه بالا است. همچنين جشنواره سالانه، «قلعه بالا» كه در آبان ماه برگزار مي شود و از معروف ترين جشنواره هاي اين روستا است، جشن «سفر به زيستگاه زاغ بور» و جشن «سفر به توران» نام دارد كه گامي هرچند كوچك، اما موثر در شناخت قابليت هاي منطقه بي بديل خارتوران به شمار مي رود.
«پيربالا» در حصار دامنه «ميشو»
«پيربالا» يكي از روستاهاي معروف و زيباي مرند، مانند بسياري از روستاهاي اين منطقه، در دامنه كوه «ميشو» قرار دارد و همچون ديگر روستاهاي كوهستاني، شكل پلكاني دارد.
علاوه بر اين كه پيربالا به دليل قرار گرفتن در ميان يكي از دره هاي ميشو، حالتي مانند يك بيضي فرورفته دارد، از دو طرف در دامنه هاي بسيار زيبا محصور شده است؛ دامنه شمالي، كوهستاني تر و دامن جنوبي، سرسبزتر و پردرخت تر است. براي رسيدن به اين روستا بايد از سه راهي مرند وارد جاده سمت چپ شويد و حدود 20 كيلومتر به سمت جنوب بياييد. جاده به موازات دره اي از دره هاي كوه ميشو كشيده شده و شما به ترتيب از روستاهاي انامق، محبوب آباد و عيش آباد عبور مي كنيد تا به روستاي «پيربالا» برسيد.
به جز بافت پردار و درخت و باغ هاي روستا، چند ديدني ويژه در پيربالا وجود دارد. يكي از آنها گورستان قديمي روستاست كه در بالادست روستا واقع شده و مدفن «شيخ پيربابا بن برالدين» است. مسجد تاريخي و چند خانه قديمي را هم در اين روستا مي بينيم، اما آنچه باعث شده نام اين روستا به عنوان يكي از روستاهاي مهم گردشگري استان آذربايجان شرقي مطرح شود، آبشار معروف و زيبايي است كه نام اين روستا را معروف كرده است. اين آبشار در نزديكي روستا و در امتداد مسير رودخانه و در دره هاي ميشو قرار دارد كه براي ديدن آن بايد با پاي پياده از دره رودخانه عبور كنيد. براي اين كار به كفش راحت و سبك، يك بطري آب و خوراكي هاي پرانرژي نياز داريد.
يك روز با آفتاب كوير همسفر شويد!
اهل كوهنوردي هستيد يا كويرگردي؟ يا شايد اهل طبيعت گردي هستيد و مي خواهيد چشمه سارهاي جديد را كشف كنيد؟ خب، همه اينها را در يك روستاي كوچك و باصفا مي توانيد تجربه كنيد، آن هم در نزديكي يكي از قديمي ترين و توريست پذيرترين شهرهاي مركزي كشور.
اگر براي سفر به اصفهان در حال برنامه ريزي هستيد، توصيه مي كنيم يكي دو روز از سفرتان را به روستاي آبگرم اختصاص دهيد؛ روستايي كه در 30 كيلومتري شهرستان خور و بيابانك قرار دارد. خور و بيابانك را هم كه بايد بشناسيد. اين منطقه در حاشيه جنوبي دشت كوير قرار دارد و يكي از بهترين مناطق گردشگري خشك ايران به حساب مي آيد كه ديدن آن براي يك بار هم كه شده، لازم است.
روستاي آبگرم، همان طور كه از نامش پيداست، چندين چشمه آبگرم دارد كه هر كدام از آنها براي درمان بيماري هاي پوستي، عضلاني و حتي بيماري هاي قلب و عروق بسيار مفيد است. اگر گذرتان به آبگرم افتاد، فراموش نكنيد كه تا غروب آفتاب در روستا بمانيد، چون اين روستا 1079 متر از سطح دريا بالاتر است و همين باعث شده كه غروب آفتاب تا آخرين لحظات در آن قابل تماشا باشد.
پا به پاي عطار نيشابوري در مسير «خرو»
«دره اي است در ميان كوه نيشابور و طوس و چون از اين شهر به طوس راهي شوند، راه بر سر اين دره است و آبي بس زلال در آن دره فرود مي آيد و در رود جاري مي شود»؛ اين چند نكته را در آثار تاريخي نيشابور و روستاهاي زيبا و قديمي آن مي خوانيد.
اگر مي خواهيد در اين سفر، هم آثار تاريخي ببينيد، هم از زيبايي هاي طبيعت لذت ببريد، هم با صنايع دستي منحصر به فرد ايراني آشنا شويد و هم با دست پر از سفر برگرديد، ما هم مثل «عطار نيشابوري» در «تذكره الاوليا»، روستاي «خَرو» نيشابور را به شما پيشنهاد مي كنيم؛ روستايي تاريخي با محله هايي قديمي به نام هاي «خرو عليا» و «خرو سفلي» كه ده ها جاذبه طبيعي مانند آبشارها دل انگيز و باغات مفرح و زيبا دارد.
در بافت تاريخي روستاي «خرو» نيز مي توانيد معماري صد سال پيش ايران را از نزديك ببينيد. ارتفاعات سرسبز خرو و آبشارهاي روستا هم گوشه اي از طبيعت ديدني كوهپايه بينالود را به نمايش مي گذارند. فصل بهار و پاييز، يكي از بهترين فصل ها براي رفتن به اين روستاي تاريخي است، اما در فصل هاي بارندگي، هميشه مراقب سيلاب ها باشيد؛ در اين زمان، حتي در آفتابي ترين روز سال هم ناگهان مي توان شاهد بارش باران سيل آسا بود؛ بنابراين از چادر زدن در كنار رودخانه «خرو» پرهيز كنيد و يادتان باشد كه حتما قبل از ورود به باغ ها، از صاحبانشان اجازه بگيريد.
مسير رسيدن به روستاي خرو بسيار ساده است. از مشهد به نيشابور و 20 كيلومتر مانده به شهر، به ابتداي راه «خرو» مي رسيد كه در سمت چپ جاده قرار دارد. از حاشيه جاده تا روستا 6 كيلومتر راه است. همچنين مي توانيد از سواري هايي استفاده كنيد كه در ايستگاه «پنجراه» نيشابور صف كشيده اند تا مسافران را به روستاي «خرو» برسانند. ايستگاه ميني بوس هاي «خرو» هم در حاشيه «ميدان بار» نيشابور قرار دارد.
«جهان نما» دهكده اي نزديك آسمان گلستان
«جهان نما» دهكده اي است ييلاقي در استان گلستان كه فقط يك دشت زيبا نيست؛ منطقه اي است منحصر به فرد در ميان رشته كوه هاي البرز كه مي توانيد از ارتفاعات آن، دشت گرگان و دريا را نظاره كنيد؛ آن هم فارغ از هرگونه هياهو و دور از هرگونه آثاري مانند آب و برق و تلفن!
اينجا خبري از دود و دم شهري نيست. هرچه هست آسايش است و آرامش؛ صداي آواز پرندگان، درخشش آفتاب در كنار نسيمي ملايم، زمين سبز با گل هاي زرد و سفيد و آبي و درختاني با سايه سار گسترده؛ اينجا جهان نماست، دشتي زيبا كه دو روستاي «كفشگيري محله» و «سعدآباد محله» را در خود جاي داده و داراي خانه هايي است با معماري كاملا سنتي.
منطقه حفاظت شده «جهان نما» يكي از همين مناطق است؛ جنوبي ترين جنگل انبوه گلستان در شرقي ترين بخش رشته كوه البرز قرار دارد. اينجا را بام استان گلستان مي دانند؛ چرا كه با ارتفاع سه هزار و 86 متري خود در مرتفع ترين قسمت آن مي توان چشم اندازهاي كردكوي، گرگان و بندر تركمن را تماشا كرد.
سفر به «جهان نما» اين حسن را دارد كه مي توانيد يكي دو شب در كلبه روستاييان اقامت كنيد و سبك زندگي جالب آنها را از نزديك ببينيد؛ اين كلبه ها كه با خشت و گل پوشيده شده اند، بوي چوب نمدار را به ريه هاي خشك و شهري شما مي دمند!
براي اقامت در اين منطقه، برنامه سفر را از قبل بايد با افراد محلي هماهنگ كنيد. ضمنا به علت كوهستاني بودن «جهان نما»، شما بايد حتما لباس گرم با خود داشته باشيد؛ «جهان نما» شب هاي بسيار سردي دارد. راه هاي دسترسي به آن از كردكوي به سمت پارك جنگلي كردكوي، روستاي درازنو و رادكان و حاجي آباد و دهكده ييلاقي جهان نما ميسر است.
واريان را بايد با قايق سواري ببينيد
سفر به روستايي كه در دامنه كوه و در كنار درياچه اي حاصل از ساخت سد قرار دارد، مي تواند تجربه اي جذاب و هيجان انگيز باشد؛ آن هم روستاي منحصر به فرد «واريان» واقع در مسير كرج به چالوس را فراموش نكنيد.
اين بار نمي خواهيم جاده چالوس را تا انتها برويم، بلكه دسترسي به اين بهشت زيبا در همان اول جاده براي ما ميسر است، اما چشم ما اين بار به دنبال روستايي است كه براي رسيدن به آن بايد سوار قايق شويم. مخصوصا هر جا كه درياچه اي و رودي باشد. حتما در كنار آن، آبادي سرسبزي هم يافت مي شود. اين روستا كه در استان البرز واقع شده، جايي نيست جز «واريان»؛ حتي اسم اين روستا هم زيباست.
بعد از رسيدن به سد اميركبير، اين روستا با چشم انداز سرسبز و آرام نمايان است. تنها راهي هم كه مي توانيد از آن به واريان وارد شويد، راه آبي و از طريق قايق است. اينجا يك مكان ييلاقي است كه مي توانيد از هواي مطبوع آن لذت ببريد و چند ساعتي زير سايه سار درختانش بياساييد.
«واريان» از آن روستاهايي است كه به دليل راه نزديك و زيبايي هاي منحصر به فرد آن، شما را بارها و بارها به سوي خود مي كشاند. ماهيگيري هم يكي از تفريحات مرسوم اهالي اين روستا به شمار مي رود. در عين فراموش نكنيد روستاي «واريان» يكي از ديدني هاي كشورمان است و حيف است كه آن را نبينيم.
روستايي در دو طبقه با خانه هاي دستكند
در 24 كيلومتري شهرستان بناب، دو روستاي هدف گردشگري قرار دارد كه معماري پلكاني آنها براي بسياري از گردشگران، زيبا و جذاب است؛ روستاي تاريخي «توته خانه» در 22 كيلومتري شهر بناب و محصور در ميانه هاي يك كوه سرسبز، اين روزها هواي بسيار مطبوع و طبيعت جذابي دارد.
يكي از مهم ترين جاذبه هاي «توته خانه»، معماري صخره اي اين روستا است كه در نوع خود كم نظير و ديدني است، اما دو كيلومتر دورتر از روستاي «توته خانه»، روستاي ديگري با جمعيت 70 خانوار قرار دارد كه به آن «سِوِر» مي گويند. معماري منحصر به فرد اين روستا نيز سبب شده است كه در كنار روستاهايي مانند «كندوان» و «توته خانه»، مقصد گردشگراني باشد كه در ايام تعطيلات به ويژه قبل از فرارسيدن هواي بسيار سرد، به اين مناطق سفر مي كنند.
«سور» نيز مانند «كندوان» و «توته خانه»، داراي بافت صخره اي است و خانه هاي دستكند آن كه وسعت آنها حدود 150 تا 200 متر است، به صورت تو در تو ساخته شده اند. در اعماق زمين هاي روستاي حيرت انگيز «سور» نيز ده ها خانه دستكند در دل سنگ ها و گدازه هاي آتشفشاني ساخته شده است، اما با توجه به اين كه اين دستكندها در زير خانه هاي شخصي اهالي روستا قرار دارند، دسترسي به آن دشوار است. در حال حاضر نيز نمي توان وسعت اين شهر زيرزميني را تخمين زد؛ حتي اين امكان وجود دارد كه بخشي از تاريخ اين منطقه، در همين دستكندهاي زيرزميني يافت شود.
سرسبزترين روستا در كوير بلوچستان
اين روستا كه حدود 75 كيلومتر تا گرماي سوزان كوير «ريگ ملك» فاصله دارد، گويي كه قطعه اي از بهشت است تا شاهدي بر قدرت پروردگار باشد؛ سرسبزي و طراوت آن نيز نمايي بسيار دل انگيز دارد.
درواقع، روستاي «تمين» بهشتي است در بلوچستان و دري است بر دامان تفتان. اگر مسير رودخانه اين روستا را تعقيب كنيم، روستاهاي دهستان يكي پس از ديگري در مسير آن قرار گرفته اند.
اثر برجسته و شناسايي شده تمين، قلعه اي با 25 متر ارتفاع از سطح دره تمين مركزي بر فراز صخره اي بلند با مصالح بومي، هم چون گل رس ساخته شده؛ در حالي كه قلعه «باذ» قدمت 250 ساله مركز فرماندهي حاكمان منطقه بوده است.
از آثار ديگر اين دهستان، «چله خانه» است كه در گذشته هاي دور، مردم مسلمان اين ديار در اين مكان كه در دل كوه كنده شده بود، به مدت 40 شبانه روز به دعا و عبادت مي پرداختند و غذايشان فقط آب و در صورت نياز يك عدد خرما بوده است.
«تمين» از زاهدان 135 كيلومتر و از ميرجاوه 65 كيلومتر فاصله دارد و كار عمده مردم منطقه كشاورزي است. محصول اصلي آن نيز انجير، توت، شاه توت و ده ها ميوه ديگر است كه در آن به عمل مي آيد و بادام، پسته و گردو نيز در آن قابل برداشت است.
در روستا، هيچ كوچه اي به درهاي بسته ختم نمي شود و هيچ بن بستي از چشم كوچه ها پنهان نمي ماند. در باغ هاي اينجا، هيچ غنچه اي از ترافيك نسيم دلگير نمي شود و هيچ بادي از گرده هاي مسافر امان نمي گيرد. هواي خوش و بوي گل و تا چشم كار مي كند سبزه و درخت؛ يك روستا، سرشار از حس و حال خوش و پر از شادابي است. با اين همه آرامش و نشاط، اگر نخواهيم لااقل ساعاتي را در فضاي دل انگيز روستا سپري كنيم، به نوعي كم آورده ايم. به خصوص از اين پس كه روستاها در تنهايي نفس مي كشند. شايد بهتر باشد ما هم به جرگه روستاگردان بپيونديم؛ مگر غير از اين است كه روستاهاي ايران در كنار داشتن زيباترين فضا، خونگرم ترين و ساده دل ترين مردمان را در خود جاي داده اند؟
با اين وصف، درنگ جايز نيست و تنها يك نكته مي ماند؛ اين كه آيا روستاها و روستاييان، باز هم آماده پذيرايي از اين ميهمانان ناخوانده خود هستند، يا نه؟ در روستاها، شادي ها و غم ها تقسيم مي شوند. آدم هاي روستا به هم نزديك ترند و آنجا كه همسايه از حال همسايه خبر دارد؛ آدم هايي كه هميشه در جست و جوي زندگي آرام و به دور از ازدحام شهرها هستند، تصويري شاعرانه از روستا در ذهن خود دارند و براي همين است كه خيلي وقت ها مي گويند خوشا به حال اين روستا؛ روستايي كه خبر از بوق هاي پي در پي ماشين ها و هياهوي شهرنشيني ندارد.
سفر به روستاي فلفلي در كوير سبزوار
يكي از نمودهاي كهن روستاي فرومد، «مسجد جامع» آن است؛ بنايي شگفت انگيز كه هر بيننده اي را به حيرت وا مي دارد. اگر به اين روستا سفر كرديد، يقين بدانيد كه عظمت اين بنا چنان خواهد بود كه ناخودآگاه براي ديدار از اين مسجد خواهيد شتافت.
گفته مي شود مسجد جامع «فرومد» سبزوار كه به لحاظ معماري نيز جايگاهي ويژه دارد، روي بقاياي يك آتشكده بنا شده است. كمتر روستايي را در ايران مي توان يافت كه دو چهره برجسته؛ يكي در ادبيات و ديگري در تاريخ داشته باشد، اما روستاي «فرومد» اين ويژگي را داراست.
«ابن يمين فريومدي» شاعر قطعه سراي اواخر قرن هفتم و هشتم هجري و «شيخ حسن جوري» از رهبران نهضت سربداران، هر دو از همين خطه هستند و مزارشان نيز در همين جاست. اگر بتوانيد در خانه اهالي باصفاي فرومد، شب را به صبح برسانيد كه فوق العاده است، اما اگر مي خواهيد شب در هتل اقامت كنيد، پيشنهاد ما رفتن به نزديك ترين شهر بزرگ پيش روي تان، يعني سبزوار است كه از جاده اصلي شاهرود- سبزوار، حدود 54 كيلومتر فاصله دارد.
بنا بر فصلي كه به فرومد سفر مي كنيد، مي توانيد انار، انگور، انجير، گردو، توت، شاتوت، فلفل قرمز و گياهان دارويي چون مرزه و شيرين بيان را از اينجا به خانه ببريد، هرچند فلفل قرمز، كنجد و ادويه به عنوان سوغات شاخص اين روستا به حساب مي آيد. چند سال است كه «فرومد» به مركز كشت فلفل ايران تبديل شده است. هم چنين ناگفته نماند كه زيلوبافي هم مهم ترين صنعت دستي فرومد است و مي توانيد نمونه اي از زيلوهاي آن را به يادگار داشته باشيد.
روستاي «خماط» سرزمين اسطوره اي
اگر ساكن جنوب كشور يا مسافر شوش هستيد، دهكده قديمي «خماط» را از دست ندهيد؛ جايي كه در آن آرامگاه بزرگ دانيال نبي قرار دارد.
نام خماط از واژه اي عربي مي آيد. دهخدا آن را «بريان كننده گوشت» معني كرده و بيشتر ساكنان آن عرب زبان هستند. از معناي نام اين روستا مي توانيد بدانيد كه چه جاي گرم و سوزاني است! خماط 20 كيلومتر از سمت جنوب با انديمشك و 40 كيلومتر از شوش فاصله دارد، آن هم از سمت شمال.
شايد نام اين روستا براي خيلي ها ناآشنا باشد، اما آثار تاريخي اينجا بسيار شهره اند؛ در نزديكي روستاي خماط، آثار تاريخي متعددي وجود دارد كه يكي از آنها «معبد زيگورات چغازنبيل» است. اين معبد كه درست در كنار روستا خودنمايي مي كند، 1300 سال قبل از ميلاد مسيح بنا شده است. مورخان، آن را به دوره عيلاميان منسوب كرده اند و چنانچه نقل شده، يك پادشاه عيلامي به نام «ونتاش گال» دستور ساخت آن را داده است.
نماي خارجي معبد از جنس كاشي و آجرهاي لعابدار به رنگ هاي آبي، سبز و زرين فام است. اين بنا در 7 طبقه ساخته شده و انگار اين عدد 7 در آن ايام نيز قداست داشته است. البته شايد!
سرزمين اسطوره اي «خماط» كه مكان زايش فرهنگ و تمدن بوده، به غير از ميراث باستاني، جاذبه هاي معنوي زيادي براي مسافران دارد؛ موسيقي محلي عربي يكي از آنهاست. موسيقي به طور شگفت انگيزي در ميان مردم خماط رواج دارد، به ويژه در جشن ها.
گذرتان اگر به خماط افتاد، سري هم به مناطق حفاظت شده دز و كرخه بزنيد و چشم انداز مزارع نيشكر هفت تپه در ميان آب و پوشش گياهي متنوع اين منطقه را نيز ببينيد. خماط، جايي است كه در آن، نيشكر در كنار درختان اوكاليپتوس روييده و درخت كُنار و زبان گنجشك هم اين روستا را زينت داده اند.
شب ماني در روستاي 5 هزار ساله
روستاي «شال» در جنوبي ترين نقطه استان اردبيل، با آب و هواي مطبوع و خنك و باغات و درختان ميوه، اين روزها پذيراي گردشگران مناطق مختلف كشور است و هنوز رنگ و بوي تمدن و فرهنگ كهن را در خود جاي داده است.
«شال» به فاصله 44 كيلومتري از شهرستان خلخال و در مسير منتهي به ماسوله، با قدمتي بيش از 5 هزار سال در بخش شاهرود خلخال واقع شده و در اين فصل زيباي پاييز، جاذبه هاي طبيعي و كهن آن واقعا ديدني است. در لحظه ورود به روستاي شال، سرسبزي و باغات ميوه، چشم هر بيننده اي را خيره مي كند.
جالب اين است كه از بلنداي كوهسار زيباي «پلنگا» و ارتفاعات قله شاه معلم، مي توان زيبايي اين روستا را عين كف دست ديد و لذت برد. وجود چشمه سارهاي كهن از جمله «شيران چشمه» در بالادست روستاي شال، جاذبه هاي آن را دوچندان مي كند.
گشت و گذار اهالي روستا با لباس محلي و كلاه هاي زيباي موسوم به «شال» بر سر مردان روستا، نشان دهنده ارتباط فرهنگي اهالي اين دهستان با روستاهاي حاشيه شهرهاي استان گيلان است. اين ارتباطات در پوشش اهالي روستا نيز تاثير گذاشته و لباس روستاييان «شال» به شكل بسيار زيبا و خيره كننده، نظر هر بيننده اي را جلب مي كند. اهالي «شال» هم مانند ساير تات نشينان كشور، به زبان شيرين تاتي، از زبان هاي باستاني ايران صحبت مي كنند.
قلعه و امامزاده و چنار 800 ساله
برخلاف آنچه خيلي از ما فكر مي كنيم. جاذبه هاي گردشگري اطراف تهران فقط به فشم و لواسان و جاده چالوس محدود نمي شوند. در حومه تهران، نقاط ديدني و جاذبه هاي فراواني هست كه در كمتر از يك ساعت مي توان به آنجا رفت و ساعت هاي خوبي را سپري كرد.
از جمله روستاهاي ديدني و تاريخي اطراف تهران، اگر كمي آن طرف تر از كرج پيش برويد، روستاي «خور» و ديدني هاي آن را خواهيد ديد. روستاي «خور» در نزديكي شهر هشتگرد قرار دارد و علاوه بر طبيعت زيبا، داراي پيشينه تاريخي هم هست.
از ديدني هاي اين روستا و منطقه اطراف آن مي توان به امامزاده سليمان (ع)، تپه ها و دره دو چنار، امامزاده برچشمه يا زبيده خاتون، برج و باروي قلعه خور و از همه مهم تر، چنار 800 ساله اش اشاره كرد.
در ناحيه «زرچه گاني» كه به چنارتپه مشهور است، درختان كهنسال و بزرگي از گونه چنار ديده مي شود كه بسيار زيبا و ديدني است. در نزديكي محوطه مسجد جامع نيز چناري 800 ساله وجود دارد كه به عنوان سندي زنده، از تاريخي بودن منطقه حكايت مي كند. بنا به بررسي هاي انجام شده، يكي از برج هاي اين قلعه تا سال 1340 نيز پابرجا بوده كه متاسفانه امروزه بخشي كوچك از آن باقي مانده است.
فاصله تهران تا روستاي خور، فاصله مناسبي براي يك گشت و گذار چند ساعته و فرح بخش است. فقط كافي است تا كرج رانندگي كنيد. سپس به سمت جاده چالوس بپيچيده و در 17 كيلومتري شهر كرج از جاده انحرافي خور به طول 5 كيلومتر، به اين روستاي خوش آب و هوا برسيد.
«سنگ تراشان» در زير درياي از ابر
روستاي «سنگ تراشان» در حوالي خرم آباد و در محدوده آبشارهاي «نوژيان» و «وارك» واقع شده است كه به ماسوله لرستان شهرت دارد؛ روستايي پلكاني با مناظر طبيعي بسيار زيبا كه در بيشتر اوقات سال، مقصد بسياري از گردشگران است.
دره اي كه در پايين دست اين روستا قرار دارد. بعد از بارش هر باران، مملو از توده هاي عظيم و پيوسته ابر مي شود؛ به صورتي كه در پايين دست روستا، صحنه اي بي بديل به شكل دريايي از ابر پديد مي آيد و جلوه اي خاص به منطقه «سنگ تراشان» مي بخشد كه از پديده هاي نادر طبيعت ايران به شمار مي رود؛ اما آنچه روستاي سنگ تراشان را در بين محافل علمي مطرح كرده است، وجود يك محوطه باستاني است كه سال 1382 در حاشيه شمالي اين روستا، سايت ارزشمندي از دفينه هاي مفرغي مربوط به عصر آهن كشف شد و حيرت باستان شناسان را برانگيخت.
اين اشياي نفيس مفرغي كه قدمت آنها به هزاره اول پيش از ميلاد مي رسد، از جمله كم نظيرترين گنجينه هاي مفرغي جهان به شمار مي آيند كه تاكنون 6 فصل مورد كاوش باستان شناسي قرار گرفته است. برخي از اشياي شاخص حاصل از كاوش محوطه «پاتخت» سنگ تراشان، هم اكنون در موزه قلعه فلك الافلاك خرم آباد در معرض بازديد گردشگران قرار دارد.
«شاه شهيدان» بر بلنداي ديلمان گيلان
در منتهي اليه جاده سياهكل به ديلمان و در فاصله 20 كيلومتري خورگام- بردسر، روستايي زيبا به نام «شاه شهيدان» قرار دارد كه هر ساله در بقعه دو تن از نوادگان امام سجاد (ع) اين روستا، مراسم خاصي برگزار مي شود.
با توجه به ارتفاع نسبتا زياد شاه شهيدان، با ورود به اين روستا، مناظر زيبا و بي بديلي از ديلمان و جلگه گيلان در معرض ديد قرار مي گيرد. صخره بلند اسپهبدان نيز با چشم اندازي زيبا و منحصر به فرد، در ضلع غربي روستا قرار دارد. با صعود به بالاي اين صخره، تمام مناطق جلگه اي گيلان مشاهده مي شود.
شاه شهيدان همچنين يكي از مسيرهاي صعود به قله درفك به ارتفاع دو هزار و 730 متر است. اين مسير با تركيبي از كوه، مراتع سرسبز و جنگل هاي پوشيده از درخت، يكي از مسيرهاي جذاب براي كوهنوردان جهت صعود به قله درفك محسوب مي شود.
بقعه متبركه شاه شهيدان، مزار مطهر امامزادگان محمد و هادي (ع) است كه در اين روستاي زيباي كوهستاني قرار دارد. براساس باورها و اعتقادات مذهبي، هرساله، مراسم سنتي و مذهبي «علم واچيني» با حضور ده ها هزار نفر از علاقه مندان، در پيرامون امامزاده، با شكوه بي نظيري برگزار مي شود.
براساس روايات، مراسم علم واچيني از قديم الايام و زماني كه مردمان روستا براي ييلاق به اين روستا مي آمدند، برگزار مي شد. اين مراسم بيشتر به اين علت بود كه در فصل سرما، امكان حضور در «شاه شهيدان» امكان پذير نبود. امروزه نيز مراسم «علم واچيني» در روزهاي محرم هر سال در اين روستا برگزار مي شود.
همنشيني با يوز و زاغ بور در «قلعه بالا»
شاهرود، نزد زائران امام رضا (ع) بيشتر به عنوان يك شهر بين راهي كه در ميانه راه تهران- مشهد قرار گرفته، شناخته شده است. اغلب مسافران، از خشكي مسير سفرشان پس از گذشتن از شاهرود تا رسيدن به سبزوار گله دارند، اما كمتر مسافري مي داند كه دشت خارتوران و زيستگاه يوز ايراني در همين مسير واقع شده است.
كافي است از شهر ميامي به سمت بيارجمند بپيچيد و از آنجا راهي روستاي «قلعه بالا» شويد تا بتوانيد در آنجا، هم گورخر و هم يوز ايراني را به چشم ببينيد، ضمن اين كه گذراندن يك روز خوش با مردمان كوير و رفتن به پارك ملي توران، مي تواند اين بخش كسل كننده را به يكي از هيجان انگيزترين مسيرهاي سفر تبديل كند.
«قلعه بالا» به واسطه قرار گرفتن در يك موقعيت جغرافيايي بي نظير و همچنين به واسطه ساختار و شكل پلكاني ويژه اش، جزو روستاهاي هدف گردشگري محسوب مي شود؛ روستايي كه سراسر آن با سنگفرش پوشيده شده است. كساني كه تجربه حضور در ماسوله يا شهرهاي هدف گردشگري را داشته باشند، با ورود به قلعه بالا مشاهده مي كنند كه اين روستا نيز چيزي از روستاهاي سرشناس كم ندارد، جز اين كه به واسطه گمنامي و حضور كمرنگ گردشگران در اين روستا، از شلوغي و همهمه خبري نيست؛ امكانات «قلعه بالا» به واسطه همين سابقه اندك حضور در ليست روستاهاي هدف گردشگري مانند همتايان خود، زياد نيست و تنها منحصر به خانه هاي روستايي است كه با ميهمان نوازي مثال زدني اهالي آن در اختيار گردشگران قرار مي گيرد.
آميختگي مناظر زيباي كوهستاني و چشم اندازهاي اغواكننده سراب هاي كويري، از جلوه هاي كم نظير طبيعت روستاي قلعه بالا است. همچنين جشنواره سالانه، «قلعه بالا» كه در آبان ماه برگزار مي شود و از معروف ترين جشنواره هاي اين روستا است، جشن «سفر به زيستگاه زاغ بور» و جشن «سفر به توران» نام دارد كه گامي هرچند كوچك، اما موثر در شناخت قابليت هاي منطقه بي بديل خارتوران به شمار مي رود.
«پيربالا» در حصار دامنه «ميشو»
«پيربالا» يكي از روستاهاي معروف و زيباي مرند، مانند بسياري از روستاهاي اين منطقه، در دامنه كوه «ميشو» قرار دارد و همچون ديگر روستاهاي كوهستاني، شكل پلكاني دارد.
علاوه بر اين كه پيربالا به دليل قرار گرفتن در ميان يكي از دره هاي ميشو، حالتي مانند يك بيضي فرورفته دارد، از دو طرف در دامنه هاي بسيار زيبا محصور شده است؛ دامنه شمالي، كوهستاني تر و دامن جنوبي، سرسبزتر و پردرخت تر است. براي رسيدن به اين روستا بايد از سه راهي مرند وارد جاده سمت چپ شويد و حدود 20 كيلومتر به سمت جنوب بياييد. جاده به موازات دره اي از دره هاي كوه ميشو كشيده شده و شما به ترتيب از روستاهاي انامق، محبوب آباد و عيش آباد عبور مي كنيد تا به روستاي «پيربالا» برسيد.
به جز بافت پردار و درخت و باغ هاي روستا، چند ديدني ويژه در پيربالا وجود دارد. يكي از آنها گورستان قديمي روستاست كه در بالادست روستا واقع شده و مدفن «شيخ پيربابا بن برالدين» است. مسجد تاريخي و چند خانه قديمي را هم در اين روستا مي بينيم، اما آنچه باعث شده نام اين روستا به عنوان يكي از روستاهاي مهم گردشگري استان آذربايجان شرقي مطرح شود، آبشار معروف و زيبايي است كه نام اين روستا را معروف كرده است. اين آبشار در نزديكي روستا و در امتداد مسير رودخانه و در دره هاي ميشو قرار دارد كه براي ديدن آن بايد با پاي پياده از دره رودخانه عبور كنيد. براي اين كار به كفش راحت و سبك، يك بطري آب و خوراكي هاي پرانرژي نياز داريد.
يك روز با آفتاب كوير همسفر شويد!
اهل كوهنوردي هستيد يا كويرگردي؟ يا شايد اهل طبيعت گردي هستيد و مي خواهيد چشمه سارهاي جديد را كشف كنيد؟ خب، همه اينها را در يك روستاي كوچك و باصفا مي توانيد تجربه كنيد، آن هم در نزديكي يكي از قديمي ترين و توريست پذيرترين شهرهاي مركزي كشور.
اگر براي سفر به اصفهان در حال برنامه ريزي هستيد، توصيه مي كنيم يكي دو روز از سفرتان را به روستاي آبگرم اختصاص دهيد؛ روستايي كه در 30 كيلومتري شهرستان خور و بيابانك قرار دارد. خور و بيابانك را هم كه بايد بشناسيد. اين منطقه در حاشيه جنوبي دشت كوير قرار دارد و يكي از بهترين مناطق گردشگري خشك ايران به حساب مي آيد كه ديدن آن براي يك بار هم كه شده، لازم است.
روستاي آبگرم، همان طور كه از نامش پيداست، چندين چشمه آبگرم دارد كه هر كدام از آنها براي درمان بيماري هاي پوستي، عضلاني و حتي بيماري هاي قلب و عروق بسيار مفيد است. اگر گذرتان به آبگرم افتاد، فراموش نكنيد كه تا غروب آفتاب در روستا بمانيد، چون اين روستا 1079 متر از سطح دريا بالاتر است و همين باعث شده كه غروب آفتاب تا آخرين لحظات در آن قابل تماشا باشد.
پا به پاي عطار نيشابوري در مسير «خرو»
«دره اي است در ميان كوه نيشابور و طوس و چون از اين شهر به طوس راهي شوند، راه بر سر اين دره است و آبي بس زلال در آن دره فرود مي آيد و در رود جاري مي شود»؛ اين چند نكته را در آثار تاريخي نيشابور و روستاهاي زيبا و قديمي آن مي خوانيد.
اگر مي خواهيد در اين سفر، هم آثار تاريخي ببينيد، هم از زيبايي هاي طبيعت لذت ببريد، هم با صنايع دستي منحصر به فرد ايراني آشنا شويد و هم با دست پر از سفر برگرديد، ما هم مثل «عطار نيشابوري» در «تذكره الاوليا»، روستاي «خَرو» نيشابور را به شما پيشنهاد مي كنيم؛ روستايي تاريخي با محله هايي قديمي به نام هاي «خرو عليا» و «خرو سفلي» كه ده ها جاذبه طبيعي مانند آبشارها دل انگيز و باغات مفرح و زيبا دارد.
در بافت تاريخي روستاي «خرو» نيز مي توانيد معماري صد سال پيش ايران را از نزديك ببينيد. ارتفاعات سرسبز خرو و آبشارهاي روستا هم گوشه اي از طبيعت ديدني كوهپايه بينالود را به نمايش مي گذارند. فصل بهار و پاييز، يكي از بهترين فصل ها براي رفتن به اين روستاي تاريخي است، اما در فصل هاي بارندگي، هميشه مراقب سيلاب ها باشيد؛ در اين زمان، حتي در آفتابي ترين روز سال هم ناگهان مي توان شاهد بارش باران سيل آسا بود؛ بنابراين از چادر زدن در كنار رودخانه «خرو» پرهيز كنيد و يادتان باشد كه حتما قبل از ورود به باغ ها، از صاحبانشان اجازه بگيريد.
مسير رسيدن به روستاي خرو بسيار ساده است. از مشهد به نيشابور و 20 كيلومتر مانده به شهر، به ابتداي راه «خرو» مي رسيد كه در سمت چپ جاده قرار دارد. از حاشيه جاده تا روستا 6 كيلومتر راه است. همچنين مي توانيد از سواري هايي استفاده كنيد كه در ايستگاه «پنجراه» نيشابور صف كشيده اند تا مسافران را به روستاي «خرو» برسانند. ايستگاه ميني بوس هاي «خرو» هم در حاشيه «ميدان بار» نيشابور قرار دارد.
«جهان نما» دهكده اي نزديك آسمان گلستان
«جهان نما» دهكده اي است ييلاقي در استان گلستان كه فقط يك دشت زيبا نيست؛ منطقه اي است منحصر به فرد در ميان رشته كوه هاي البرز كه مي توانيد از ارتفاعات آن، دشت گرگان و دريا را نظاره كنيد؛ آن هم فارغ از هرگونه هياهو و دور از هرگونه آثاري مانند آب و برق و تلفن!
اينجا خبري از دود و دم شهري نيست. هرچه هست آسايش است و آرامش؛ صداي آواز پرندگان، درخشش آفتاب در كنار نسيمي ملايم، زمين سبز با گل هاي زرد و سفيد و آبي و درختاني با سايه سار گسترده؛ اينجا جهان نماست، دشتي زيبا كه دو روستاي «كفشگيري محله» و «سعدآباد محله» را در خود جاي داده و داراي خانه هايي است با معماري كاملا سنتي.
منطقه حفاظت شده «جهان نما» يكي از همين مناطق است؛ جنوبي ترين جنگل انبوه گلستان در شرقي ترين بخش رشته كوه البرز قرار دارد. اينجا را بام استان گلستان مي دانند؛ چرا كه با ارتفاع سه هزار و 86 متري خود در مرتفع ترين قسمت آن مي توان چشم اندازهاي كردكوي، گرگان و بندر تركمن را تماشا كرد.
سفر به «جهان نما» اين حسن را دارد كه مي توانيد يكي دو شب در كلبه روستاييان اقامت كنيد و سبك زندگي جالب آنها را از نزديك ببينيد؛ اين كلبه ها كه با خشت و گل پوشيده شده اند، بوي چوب نمدار را به ريه هاي خشك و شهري شما مي دمند!
براي اقامت در اين منطقه، برنامه سفر را از قبل بايد با افراد محلي هماهنگ كنيد. ضمنا به علت كوهستاني بودن «جهان نما»، شما بايد حتما لباس گرم با خود داشته باشيد؛ «جهان نما» شب هاي بسيار سردي دارد. راه هاي دسترسي به آن از كردكوي به سمت پارك جنگلي كردكوي، روستاي درازنو و رادكان و حاجي آباد و دهكده ييلاقي جهان نما ميسر است.
واريان را بايد با قايق سواري ببينيد
سفر به روستايي كه در دامنه كوه و در كنار درياچه اي حاصل از ساخت سد قرار دارد، مي تواند تجربه اي جذاب و هيجان انگيز باشد؛ آن هم روستاي منحصر به فرد «واريان» واقع در مسير كرج به چالوس را فراموش نكنيد.
اين بار نمي خواهيم جاده چالوس را تا انتها برويم، بلكه دسترسي به اين بهشت زيبا در همان اول جاده براي ما ميسر است، اما چشم ما اين بار به دنبال روستايي است كه براي رسيدن به آن بايد سوار قايق شويم. مخصوصا هر جا كه درياچه اي و رودي باشد. حتما در كنار آن، آبادي سرسبزي هم يافت مي شود. اين روستا كه در استان البرز واقع شده، جايي نيست جز «واريان»؛ حتي اسم اين روستا هم زيباست.
بعد از رسيدن به سد اميركبير، اين روستا با چشم انداز سرسبز و آرام نمايان است. تنها راهي هم كه مي توانيد از آن به واريان وارد شويد، راه آبي و از طريق قايق است. اينجا يك مكان ييلاقي است كه مي توانيد از هواي مطبوع آن لذت ببريد و چند ساعتي زير سايه سار درختانش بياساييد.
«واريان» از آن روستاهايي است كه به دليل راه نزديك و زيبايي هاي منحصر به فرد آن، شما را بارها و بارها به سوي خود مي كشاند. ماهيگيري هم يكي از تفريحات مرسوم اهالي اين روستا به شمار مي رود. در عين فراموش نكنيد روستاي «واريان» يكي از ديدني هاي كشورمان است و حيف است كه آن را نبينيم.
روستايي در دو طبقه با خانه هاي دستكند
در 24 كيلومتري شهرستان بناب، دو روستاي هدف گردشگري قرار دارد كه معماري پلكاني آنها براي بسياري از گردشگران، زيبا و جذاب است؛ روستاي تاريخي «توته خانه» در 22 كيلومتري شهر بناب و محصور در ميانه هاي يك كوه سرسبز، اين روزها هواي بسيار مطبوع و طبيعت جذابي دارد.
يكي از مهم ترين جاذبه هاي «توته خانه»، معماري صخره اي اين روستا است كه در نوع خود كم نظير و ديدني است، اما دو كيلومتر دورتر از روستاي «توته خانه»، روستاي ديگري با جمعيت 70 خانوار قرار دارد كه به آن «سِوِر» مي گويند. معماري منحصر به فرد اين روستا نيز سبب شده است كه در كنار روستاهايي مانند «كندوان» و «توته خانه»، مقصد گردشگراني باشد كه در ايام تعطيلات به ويژه قبل از فرارسيدن هواي بسيار سرد، به اين مناطق سفر مي كنند.
«سور» نيز مانند «كندوان» و «توته خانه»، داراي بافت صخره اي است و خانه هاي دستكند آن كه وسعت آنها حدود 150 تا 200 متر است، به صورت تو در تو ساخته شده اند. در اعماق زمين هاي روستاي حيرت انگيز «سور» نيز ده ها خانه دستكند در دل سنگ ها و گدازه هاي آتشفشاني ساخته شده است، اما با توجه به اين كه اين دستكندها در زير خانه هاي شخصي اهالي روستا قرار دارند، دسترسي به آن دشوار است. در حال حاضر نيز نمي توان وسعت اين شهر زيرزميني را تخمين زد؛ حتي اين امكان وجود دارد كه بخشي از تاريخ اين منطقه، در همين دستكندهاي زيرزميني يافت شود.
سرسبزترين روستا در كوير بلوچستان
اين روستا كه حدود 75 كيلومتر تا گرماي سوزان كوير «ريگ ملك» فاصله دارد، گويي كه قطعه اي از بهشت است تا شاهدي بر قدرت پروردگار باشد؛ سرسبزي و طراوت آن نيز نمايي بسيار دل انگيز دارد.
درواقع، روستاي «تمين» بهشتي است در بلوچستان و دري است بر دامان تفتان. اگر مسير رودخانه اين روستا را تعقيب كنيم، روستاهاي دهستان يكي پس از ديگري در مسير آن قرار گرفته اند.
اثر برجسته و شناسايي شده تمين، قلعه اي با 25 متر ارتفاع از سطح دره تمين مركزي بر فراز صخره اي بلند با مصالح بومي، هم چون گل رس ساخته شده؛ در حالي كه قلعه «باذ» قدمت 250 ساله مركز فرماندهي حاكمان منطقه بوده است.
از آثار ديگر اين دهستان، «چله خانه» است كه در گذشته هاي دور، مردم مسلمان اين ديار در اين مكان كه در دل كوه كنده شده بود، به مدت 40 شبانه روز به دعا و عبادت مي پرداختند و غذايشان فقط آب و در صورت نياز يك عدد خرما بوده است.
«تمين» از زاهدان 135 كيلومتر و از ميرجاوه 65 كيلومتر فاصله دارد و كار عمده مردم منطقه كشاورزي است. محصول اصلي آن نيز انجير، توت، شاه توت و ده ها ميوه ديگر است كه در آن به عمل مي آيد و بادام، پسته و گردو نيز در آن قابل برداشت است.
كم هزينهترين شهرهاي ايران در نوروز+عكس 
براي رفع گرفتاري اين نماز را بخوانيد
خطاهاي ديد جالب و ديدني (4) 
تست هوش تصويري: تفاوت ها را بيابيد (8)
اعتماد به نفس در زندگي ( قسمت اول )
چند تكنيك ساده براي اينكه كودكان را تنبيه نكنيم!
آموزش ساخت گل رز با قاشق پلاستيكي
زنده شدن مرده -خاطرات واقعي از غسال هاي بهشت زهرا
كار دستي 24 ايده خلاقانه ساخت كاردستي زيبا با وسايل دور ريختني
غذاهاي سنتي قوچان -طرز تهيه كفلمه (قوتو يا معجون) قوچاني
تزيين تخم مرغ هفت سين