را هاي رسيدن به بركت بي نهايت خدا

به گزارش سرويس ديني جام نيوز، بخش وجود جسماني آدم در بدو تولد يك ساختماني دارد و يك مقداري منظم و مرتب است؛ لذا به طور طبيعي همين طور رشد مي كنند. مثلا اگر يك مقداري غذا و آب به او بدهند، اين به طور طبيعي رشد و مي كند و مثلا قدش صد و هشتاد مي شود و جسمش چه مي شود. ساختمان جسماني آدم، يك ساختمان خاصي دارد.

 اما ساختمان روحاني آدم، گويي هيچ ساختماني ندارد. همه اش را خودت بايد بسازي؛ اين در حالي است كه يك دانه گناه هم ساختمان انسان را تخريب مي كند و اگر يك قدم خوب هم برداشتي، در ساختمان تو، ساختمان درست ايجاد مي كند.

«أوحَى اللّه ُ عزّ و جلّ إلى نبيٍّ مِن الأنبياءِ: إذا اُطِعْتُ رَضِيتُ، و إذا رَضِيتُ بارَكْتُ، و ليسَ لِبَرَكتي نِهايةٌ.» ( الكافي، 2 / 275 / 26)
حضرت امام رضا عليه السلام فرمودند: خداوند عزّ و جلّ به يكى از پيامبران خود وحى فرمود كه: هرگاه اطاعت شوم، خشنود مى گردم و چون خشنود گردم، بركت مى دهم و بركت من پايانى ندارد.

طبق اين روايت كسي كه معصيت كرده است از رحمت خدا دور مي شود. هر مقدار معصيت كند، بيشتر از رحمت دور مي شود.

 

 
ريشه غضب الهي در درون خود ماست
 ريشه غضب الهي و فعال شدن آن در درون ما انسان‌ هاست. خدا سيستم ما را جوري آفريده كه يك سري بايد ها و نبايد هايي هست، اگر ما خلاف اين عمل كرديم يعني فاصله گرفتيم. خدا هيچ گاه از دست ما عصباني نمي‌شود بلكه ما هستيم كه از خداوند دور مي‌شويم. اين دوري از خداوند يعني خدا غضب كرده است. خداوند مي‌فرمايد: از پاكي‌ها بخوريد و بياشاميد (هر كاري كه مي‌كنيد پاكي و طهارت باشد) اگر عليه اين‌ها طغيان كرديد از رحمت خدا دور مي‌شويد و سقوط مي‌كنيد. خدا از سر رحمت مي‌گويد كه خودت را از رحمت من دور نكن.

اين معناي غضب كه ريشه اي در خود ما انسان‌ها دارد. پس نگوييد كه خدا عليه ما غضب كرده است، تو از خدا فاصله گرفته اي. اين غضب به نفع خودت برمي گردد. چرا خدا غضب مي‌كند؟ خدا غضب نكرده است، تو داري از رحمت الهي دور مي‌شوي و در حقيقت خدا از تو طلبكار است نه اينكه تو از خدا طلبكار باشي. خدا مي‌فرمايد كه من اين فضاي قشنگ را براي تو فراهم كرده‌ام، چرا از اين فضا دور مي‌شوي؟

پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله ) به معراج تشريف برده بودند و در معراج در بهشت سرزمين هاي آماده كشت و ساخت ديده بودند و مشاهده كرده بودند كه فرشتگاني مشغول ساختمان اند. بخشي از مدت را به ساختن آن قصري و ساختمان هاي ديگر قصرهاي بهشتي مي پردازند. بخشي را  هم بيكار مي نشينند. ايشان از جبرائيل سوال كرد كه چرا آنگونه است؟ او خدمت شان عرض كرد كه آقا بايد وسايل ساختمان و تداركات برايشان برسد. بدون تداركات نمي شود ساختمان ساخت. حالا تداركاتش چيست؟ حالا ايشان مثال زده بود. ذكري است كه صاحب اين قصر مي گويد.

آدم با يك مقدمات آماده اي براي ساختن آمده است؛ اگر درست رفتار كند، ساختمان درست ساخته مي شود. شما با ساختمان درست از حادثه مرگ به سلامت مي گذريد؛ در واقع اگر انسان ساختمان درست و سالم و به اندازه كافي ساخته باشد، به راحتي از حادثه بزرگ مرگ مي گذرد. اگر ساختمان درستي ساخته باشد كه حالا آن خودش يك مرحله بالاتري از ساختمان لازم دارد، درست به قيامت مي آيد.

ساختمان درست در نماز ديده مي شود. اگر يك نماز درست خواندي، نشان مي دهد كه ساختمان درست شده است. به حد كفايت ساختمان ساخته شده و هيچ كم نيست. اگر يك ذره پنجره اش كم باشد، در نماز ديده مي شود. يك دانه آجرش كم باشد در نمازت ديده مي شود. آدم كمبودش را در نماز احساس مي كند. اگر يك دانه نماز درست خوانده شد، آن زمان ساختمان كامل است.

 

 نماز درست چيست؟

آن است كه آدم يك نماز بخواند و هيچ چيز از دنيا به خاطر او نگذرد؛ يعني از حوادث و مسائل دنيايي چيزي از خاطر او عبور نكند.نماز درست خودش بركت دارد ، مايه خير و بركت هم مي شود.

 

امام صادق عليه السلام فرمود: «خداوند به بركت وجود شيعيان نمازگزار ما، عذاب را از شيعيانى كه نماز نمى خوانند دفع مى كند. اگر همه آنها نماز را ترك مى كردند، قطعاً هلاك مى شدند، و خداوند به بركت وجود شيعيان زكات پرداز ما [عذاب را] از شيعيانى كه زكات نمى دهند دور مى گرداند... و اين است معناى سخن خداوند عزّ و جلّ كه: "اگر خداوند برخى از مردم را به وسيله برخى ديگر دفع نمى كرد، قطعاً زمين تباه مى گرديد."(سوره بقره آيه 251) .(الكافي : 2/451/1)