اثر دعا بر كاهش اضطراب
- مجموعه: داروخانه معنوي
دعا ياد خدا را در دل انسان زنده نگاه ميدارد
اثر دعا بر كاهش اضطراب
دعا به معني خواندن و حاجت خواستن و استمداد است و گاهي مطلق "خواندن" از آن منظور است. خداوند در آيه " وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِي وَلْيُؤْمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ(بقره/ 186)"(1) وعده اجابت به بندگان خويش داده و با عطوفت خاصي خود را نزديك به آنان ذكر كرده كه دعاي ايشان را به استجابت برساند.
نقش تربيتي دعا:
دعا ياد خدا را در دل انسان زنده نگاه ميدارد: " وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَهُمْ أَنفُسَهُمْ أُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (حشر/19)"(2)
انسان به دليل ساختار فكري و بشري خود فراموشكار است و به دليل همين خصوصيت، دچار انحرافات و خطاهاي گاه بسيار بزرگ ميشود. اگر انسان از مسير هدايت و جاده حركت اصيل خويش منحرف شود و اهدافش را گم كند، دچار سردر گمي عقيدتي و فكري ميشود.
دعا سبب طهارت روح انسان ميشود. ضلالت و گمراهي را به او تذكر ميدهد، هدف و جهت اصلي را به او متذكر ميشود.
با دعا، توكل در انسان افزايش يافته و وي با نيروي اعتماد بر قدرتي كه هميشه همراه اوست و ناظر اعمال و گفتار وي ميباشد، سعي در پيرايش تفكرات خويش و زدودن آلايشها از اعمال و كردار نموده و در نهايت در مسير تربيتي صحيح به حركت درميآيد.
دعا عامل تلطيف روح:
ادعيهاي كه در مكتب ما وارد شده است، سرشار از مضامين لطيف و زيباست. سخنان نغز و زيبا و سرشار از احساس در ادبيات جهان، گواهي بر اين مدعاست. متون ادعيه اسلام نيز از جهت زيبايي كلام و نيز جهات دستوري و نگارش و از نظر عمق و لطافت بينظير است.
از ديگر مسائل داراي اهميت، ساختارشناسي دعاست، يعني واژهها و پيوند آنها. ساختمان عبارات و آهنگ و موسيقي كلامي بايد مورد دقت قرار گيرد. اين تلطيف روح ميتواند نقش بسيار والايي از جهت تربيتي در زندگي داشته باشد. به ويژه در جهان پر تنش كنوني كه خشونت و بيرحمي و نبود عواطف انساني در حال گسترش است و زندگي مادي و صنعتي، انسان را به سوي پرتگاه نيستي انسانيت پيش ميبرد و حيات معنوي را مورد تهاجم قرار ميدهد، ايجاد آرامش و روحيهاي لطيف و سرشار از معنويت و نگرشي پر لطف به جهان هستي، تاثير به سزايي در افكار انسانها گذاشته و آرامش روحي را فراهم ميكند.
بنابراين با دعا، ديگر مشكلي نميتواند فرد را ناآرام كند، زيرا به حل مشكلات يقين دارد.
دستهايي را در امور جهان صاحب قدرت ميداند كه هيچ كس را ياراي مبارزه با آن نيست. پس هر بار ناملايمي، او را در خويش فرو نميبرد و تصوير ذهني اش، رسيدن كمك و استعانت از جانب خداوند مهربان است.
چنين فردي هراسي از آينده و اضطرابي از پيش آمدها ندارد، زيرا ميداند گرفتاريهاي عالم با قدرت چنان قادر متعالي برطرف خواهد شد و آنچه از او بخواهد، به يقين اجابت خواهد شد.
در پايان اين نوشتار به آيهاي از قرآن تمسك ميجوييم كه به نقش آرامش بخشي ايمان دلالت دارد:
الَّذِينَ آمَنُواْ وَلَمْ يَلْبِسُواْ إِيمَانَهُم بِظُلْمٍ أُوْلَـئِكَ لَهُمُ الأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ (انعام/82)
آنها كه ايمان آوردهاند و ايمان خود را با شرك و ستم آلوده نكردهاند، ايمني (آرامش) تنها براي آنهاست و آنها هدايت يافتگانند.
==============================
پي نوشت:
(1) چون بندگان من درباره من از تو بپرسند ، بگو كه من به آنها نزديكم و به نداي كسي كه مرا بخواند پاسخ ميدهم. پس به نداي من پاسخ دهند و به من ايمان آورند تا به راه راست هدايت يابند.(بقره/186)
(2) از آن كساني نباشيد كه خدا را فراموش كردند و خدا نيز چنان كرد تا خود را فراموش كنند كه ايشان نافرمانند.(حشر/19)
منبع:tebyan.net
- دوشنبه ۱۷ اسفند ۹۴ | ۰۸:۱۵
- ۳ بازديد
- ۰ نظر