مي خواهيد از عذاب جهنم در امان باشيد؟!

وبلاگ ادیب قوچانی مطالب جذاب جالب خواندني اخبارهاي فرهنگي هنري واموزشي علمي فن اوري اينترنت موبايل سلامت اموزش اشپزي جوانان گردشگري ديني فن اوري تحصيلي اعتياد موفقيت ورزشي طب سنتي دعا خانه داري زناشويي والدين موفق اشپزي و....

مي خواهيد از عذاب جهنم در امان باشيد؟!

مي خواهيد از عذاب جهنم در امان باشيد؟!



عذاب جهنم,جهنم,دوزخ,بهشت و جهنم,احاديث جهنم

از تاريخِ تلخِ اختلافات پيشينيان، درس بگيريم كه اختلاف و تفرقه، نه تنها قدرت در دنيا را مى ‏شكند، بلكه گرفتاري عذاب و جهنم را در قيامت به دنبال دارد.

وَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ تَفَرَّقُواْ وَاخْتَلَفُواْ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَأُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ(آل عمران ـ 105)

و چون كسانى مباشيد كه پس از آنكه دلايل آشكار بر ايشان آمد پراكنده شدند و با هم اختلاف پيدا كردند و براى آنان عذابى سهمگين است.

در اين آيه مجدّداً بحث در پيرامون مسئله اتحاد و پرهيز از تفرقه و نفاق است، اين آيه مسلمانان را از اينكه همانند اقوام پيشين، همچون يهود و نصارى، راه تفرقه و اختلاف را پيش گيرند و عذاب عظيم براى خود بخرند بر حذر مى‏ دارد و در حقيقت آنها را به مطالعه تاريخ پيشينيان، و سرنوشت دردناك آنها پس از اختلاف و تفرقه دعوت مى‏ كند.

اصرار و تأكيد قرآن مجيد در اين آيات، درباره اجتناب از تفرقه و نفاق، اشاره به اين است كه اين حادثه در آينده در اجتماع آنها وقوع خواهد يافت زيرا هر كجا قرآن در ترساندن از چيزى زياد اصرار نموده اشاره به وقوع و پيدايش آن مى‏ باشد.

پيامبر اسلام نيز اين پيش ‏بينى را قبلاً كرد و صريحاً به مسلمانان خبر داد كه: "قوم يهود بعد از موسى 71 فرقه شدند و مسيحيان 72 فرقه و امت من بعد از من 73 فرقه خواهند شد" (اين روايت به طرق مختلف از شيعه و سنى نقل شده است به طريق شيعه در كتاب هاى: خصال، معانى، احتجاج، امالى صدوق، اصل سليم بن قيس، و تفسير عياشى، وارد شده است و به طرق اهل تسنن نيز در كتاب هاى در المنثور، و جامع الاصول، و ملل و نحل نقل شده است.)

ظاهراً عدد 70 اشاره به كثرت است و به اصطلاح "عدد تكثيرى" است نه "شمارشى" يعنى در ميان يهود يك طايفه بر حق بودند و "طوائف زيادى" بر باطل، در ميان مسيحيان طوائف باطل فزونى گرفتند و حق همچنان در يك طايفه بود و در ميان مسلمانان اختلافات باز هم فزونى خواهد گرفت.

و طبق آنچه قرآن مجيد اشاره كرده و پيغمبر اكرم نيز خبر داده بود، مسلمانان بعد از وفات او از طريق مستقيم كه يك راه بيش نبود منحرف شدند؛ در عقايد مذهبى و حتى در خود دين پراكنده گشتند و به تكفير يكديگر پرداختند، تا آنجا كه در ميان آنان گاه شمشير، و گاه سب و لعن حكومت مى‏ كرد، كار به جايى كشيد كه بعضى از مسلمانان جان و مال همديگر را حلال مي دانستند و حتى به قدرى ميان مسلمانان عداوت و دشمنى ايجاد شده بود كه بعضى حاضر مي شدند به كفار بپيوندند و با برادران دينى خود جنگ كنند!

بدين ترتيب اتحاد و وحدت كه رمز موفقيت مسلمانان پيشين بود، به نفاق و اختلاف مبدل گشت، در نتيجه زندگى سعادتمندانه آنان به يك زندگى شقاوت بار تبديل شد، و عظمت ديرين خود را از دست دادند.

خلاصه اي از تفسير الميزان:
كساني كه اختلاف مي نمايند، اختلاف آنها از تفرقه در اعتقاداتشان ناشي مي شود، اما همين تفرقه در عقايد به تفرقه در ابدان آنها منجر مي شود و آنها را از صورت جماعت خارج مي كند و از طرف ديگر تفرقه ابدان هم به اختلاف عقايد منجر مي شود.

مي فرمايد: شما مسلمانان با هم متحد باشيد و مانند اهل كتاب نباشيد كه ابتدا بدن هايشان از هم جدا شد و از جماعت خارج شدند و آنگاه آراء و عقايد آنها هم مختلف گرديد.

لذا قرآن در دعوت به اتحاد تأكيد مي كند و در نهي از اختلاف مبالغه مي نمايد و اين نيست مگر به جهت ژرف نگري چون مي دانسته كه اين امت به زودي دچار اختلاف و تشتت آراء مي گردند، جريان حوادث هم اين پيش گوئي قرآن را تأييد و تصديق كرد،چون امت محمد (صلي الله عليه و آله ) به مذاهب گوناگون منشعب گشت كه هر يك، ديگري را نسبت كفر مي داد و هر گاه شخصي برخاست تا اختلاف دو مذهب را از بين برد خود مذهب سومي ايجاد كرد.

به هرحال پس از رحلت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله ) در اثر نفاق منافقان مردم متفرق شدند و حكومت ها، مردم را در بند تحكم و استبداد كشيدند و سعادت حياتشان را به شقاوت و هدايتشان را مبدل به ضلالت نمودند و عذاب عظيم آنان به جهت تفرقه و اختلاف است كه به سقوط آنها منجر مي شود.

در صحيح بخاري و صحيح مسلم از انس روايت شده كه گفت: رسول خدا فرمود: (به زودي مرداني از صحابه من در كنار حوض بر من وارد مي شوند و همين كه نزديك مي شوند از جانب خدا دستگيرشان نموده و به سرعت مي برند و من مي گويم: اي پروردگار من، اينها اصحاب من هستند، پس خطاب مي رسد: مگر نمي داني كه اينها بعد از رحلت تو چه حوادثي پديدآوردند؟)

أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ:
كسانى كه با بودن ادله روشن در دين اختلاف كنند به عذاب عظيم و دردناكى گرفتار مي گردند.

بى‏ شك نتيجه فورى اختلاف و نفاق ذلت و خوارى است و سرّ ذلت و خوارى هر ملت را در اختلاف و نفاق آنان بايد جستجو كرد.

جامعه‏ اى كه اساس قدرت و اركان همبستگى ‏هاى آن با تيشه‏ هاى تفرقه در هم كوبيده شود، سرزمين آنان براى هميشه جولانگاه بيگانگان و قلمرو حكومت استعمارگران خواهد بود، راستى چه عذاب بزرگى است! اما عذاب آخرت آنچنان كه خدا در قرآن بيان كرده است فوق العاده از اين عذاب هم شديدتر خواهد بود و در انتظار تفرقه ‏اندازان و اختلاف ‏گرايان است.

هميشه ريشه ‏ى اختلافات جهل نيست، هوس‏ها نيز اختلاف برانگيز است. «وَ اخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ»

پيام‏ هاي آيه:
1ـ از تاريخِ تلخِ اختلافات پيشينيان، درس بگيريم. «وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ ...»

2ـ هميشه ريشه‏ى اختلافات جهل نيست، هوس‏ ها نيز اختلاف برانگيز است. «وَ اخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ»

3ـ اختلاف و تفرقه، نه تنها قدرت شما را در دنيا مى‏ شكند، بلكه در قيامت نيز گرفتار عذاب جهنّم مى‏ سازد. «لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ»

منابع:
تفسير نور، ج 2
تفسير نمونه، ج 3
سايت تدبر
تفسير الميزان

تا كنون نظري ثبت نشده است
امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد